Ucieczka z Auschwitz

Książka "Ucieczka z Auschwitz" to wspomnienie autora z pobytu w obozie śmierci, opisuje w niej również swoją ucieczkę oraz spotkanie ze swoimi oprawcami. Jest ona o tyle interesująca gdyż Andrej brał udział z jednej z nielicznych udanych ucieczek z obozu. Książka pełna jest drastycznych wspomnień, jest wstrząsająca i pełna bólu. Ciągły strach i niewyobrażalne okrucieństwo wzbudza w czytelniku smutek i przygnębienie, ale również złość na taką niesprawiedliwość oraz krzywdę. Myślę, że żadna książka nie jest w stanie oddać tego co tak naprawdę się tam wydarzyło. Jednocześnie pokazuje jakim potworem może stać się człowiek w sprzyjających okolicznościach. Mimo, iż nie jest to literatura którą czyta się jednym tchem to uważam że naprawdę warto po nią sięgnąć. Sam autor mówi wprost "Miałem szczęście - wyrwałem się z tego piekła. Przeżyłem. Jestem nieskończenie szczęśliwy, że dożyłem radosnego dnia zwycięstwa. Ale nie zapomniałem o swych doświadczeniach. A mijające lata nie złagodziły ostrego bólu. Rany na ciele zagoiły się, ale rany w sercu pozostają głębokie. Będą bolały mnie do końca życia".

Autor Alksiej Pogożew jest jednym z tych, którzy przeżyli obóz Auschwitz-Birkenau. W swojej książce opisuje nie tylko sam pobyt w obu obozach ale także to jak doszło do jego aresztowania, prace nad budową obozu w Birkeanu wraz z innymi więźniami, na czym polegały sonderkomanda oraz ucieczkę z Auschwitz.

Dla tego, kto spotyka się z tematem po raz pierwszy, bądź czytał tylko kilka książek o tematyce "obozowej", ten tytuł będzie z pewnością bardzo przydatny w zapoznaniu się z historią o Auschwitz. Jednak jeśli dla kogoś jest to już n-ta książka to nie będzie ona zbyt "odkrywcza". Aczkolwiek ten fakt nie ujmuje jej tego, że jest to pozycja niewątpliwie ważna.
Tym, co mogę wyróżnić w książce Pogożewa, a co odróżnia od innych tego typu tytułów, to z pewnością są opisy prac jakie odbywali więźniowie. Szczególnie prac przy budowie obozu Birkenau. Inne książki z jakimi się spotkałam dotychczas jedynie wzmiankowały o tym nie wdając się zbytnio w szczegóły. Poruszający dla mnie [a zarazem odrażający] był sposób, w jaki traktowano więźniów "wychodzących do pracy", a także podczas powrotów. Dlaczego? Więcej nie zdradzę - o tym należy przeczytać samemu. Na uwagę zasługuje także rozdział "Sonderkomanda".
Według mnie temat, który interesuje najbardziej i który jest tu tytułowym zagadnieniem - czyli ucieczka - nie został rozwinięty w miarę interesująco.
Poza tym książka w wielu momentach nużyła. Szczególnie w rozdziale dotyczącym przesłuchania Pogożewa.
...