Until the Sun Falls from the Sky

Tak tytułem wstępu czy ja wyglądam na kogoś kto może spokojnie czytać o wampirze (choć ogólnie nie mam nic przeciwko nim), który swoją Spożywczą Panienkę nazywa zwierzaczkiem? Czy mogę czytać o tak porąbanym świecie, w którym niespełna 40-letnią kobietę ubiera się w selekcję i na dodatek stara się jej wmówić, że to dla jej dobra, poważania jej rodziny, kultywacji rodzinnej tradycji. O, matko. A potem ten męski obiekt seksualnych westchnień i pożądliwych spojrzeń wszelakiej płci i maści, dostaje napadu głodu, a ona ma się godzić na bycie posiłkiem i obiektem rozładowania napięcia seksualnego.
Ale od początku.
Zniewolenie.
To jest rzecz, której nie jestem w stanie przeżyć, ani w życiu codziennym, ani w literaturze, ani w filmie czy innej rzeczywistości. Odmówienie komuś prawa do własnego zdania, narzucanie mu innego, a jeszcze dodatkowo przekonywanie go, że to dla jego dobra, nie mieści się w kategorii akceptowalnych przeze mnie rzeczy. Oburza mnie to, zniesmacza, sprawia, że ostatnią rzeczą na jaką mam ochotę to wchodzenie w temat. Poddaństwo, zależność, podporządkowanie, wymuszanie, oswajanie zwierzątek to nie moja bajka. Oswajanie przez ograniczanie zaspokojenia seksualnego? No proszę… Z ręką na sercu, takie teksty to ja czytałam wieki temu w ff tworzonych przez zastępy niezaspokojonych, niedopieszczonych nastolatek. Wydaje mi się, że poziom i pomysły niektórych bywały nawet lepsze od tego co tutaj wyczytałam.
Może po prostu za stara jestem, aby 60-70 procent...

Romans paranormal, ale świat nieśmiertelnych wykreowany wielce oryginalnie. Dzięki tej świeżości pomysłów, książkę czyta się przyjemnie. Akcja ogólnie ciekawie poprowadzona, a główni bohaterowie obdarzeni barwnymi, silnymi charakterami. Wszystko w zgodzie z regułami gatunku:)