Cytaty z książki "Usta rzeźbiarki"

“ Brak równowagi lepiej się jednak sprawdza wtedy, gdy człowiek jest zdrowy. Gdy może biec, brudzić ręce, zmęczyć się, a później odpocząć. Ale gdy chorujesz[…]potrzebujesz czegoś stabilnego. Potrzebujesz pieniędzy na leki i na dobre jedzenie. Na rachunki, ciepłą bieliznę i szczelne okna.”

“[…]póki się żyje, czasu nie można marnować”

“Uznała, że odnalezienie samego siebie to najtrudniejsza rzecz na świecie”

“Czasem po prostu chcesz się czegoś pozbyć, nawet symbolicznie. Zaznaczyć kształt choroby i cierpienia, wyrzucić to z siebie”

“Wszyscy jesteśmy tacy sami, tak samo cieleśni i śmiertelni”

“To najgorsze, co możesz zrobić drugiemu człowiekowi[…].jeśli korzystasz na jego nieszczęściu celowo i z premedytacją, jeśli odszukujesz go i okradasz, bo wiesz, że nikt cię nie ukarze, to jest absolutnie najgorsze”

“[...]upadek ideałów, optymizmu, niewinnej powojennej radości wiary w lepszy świat, w to, że ludzie nauczą się, wyciągną wnioski. Nie nauczą się, nie wyciągną.”

“Życie jest za krótkie, by dumać nad tym, czy do kogoś się uśmiechnąć, czy nie.”