Obowiązkowa lektura dla wszystkich interesujących się japońską kulturą”
The Japan Times
Wyobraźcie sobie, jakby to było zamieszkać w Japonii, pozostawiając za sobą wszystkich i wszystko, co dawniej było wam bliskie.
"W Japonii, czyli w domu" to historia Amerykanki, która przeniosła się z rodzinnej Kalifornii na japońską prowincję i tam wyszła za mąż, stając się częścią japońskiej rodziny o długim, liczącym ponad 350 lat rodowodzie. Zamieszkała w rodzinnej posiadłości męża i poświęciła się prowadzeniu domu. W swej książce opowiada o tym, czego odwiedzający Japonię turyści zazwyczaj nie mają szans dostrzec i doświadczyć: o codziennym życiu w zgodzie z wielowiekową tradycją, rodzinnych i sąsiedzkich relacjach, swoistej japońskiej przyrodzie i… duchach, z którymi przyszło jej dzielić nowy dom. Wspominając najważniejsze zdarzenia ze swojego pobytu w Japonii, pokazuje zarazem jak zmieniło się jej dotychczasowe postrzeganie świata i jakie zmiany zaszły w sposobie życia współczesnych Japończyków.
Błyskotliwa, pełna ciekawostek opowieść o prawdziwej Japonii i jej mieszkańcach, gdzie liczy się harmonia i niezmienne od wieków zasady współżycia pod jednym dachem. To także frapująca rzecz o asymilacji kulturowej, nie do końca jednak możliwej…
W Japonii, czyli w domu
Rebecca Otowa
7.2
/10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
/28e0b777-b88e-4abe-8c8b-c0285568e4cf/n/w-japonii-czyli-w-domu)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.2
/10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2013-08-28
ISBN: 978-83-7943-003-1, 9788379430031
Wydawnictwo: Świat Książki
Kategoria:
Literatura faktu
Stron: 192
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Z Australii do Japonii
29.11.2019
Interesując się kulturą danego kraju, czytając w tym zakresie literaturę, jadąc na tzw. zwiedzanie, a nawet stając się uczestnikiem życia w kraju odmiennym kulturowo od naszego jako student czy tymczasowy pracownik, nie zgłębimy tak zagadnienia jak zamieszkując dany teren na stałe. A przecież wżyć się w dany koloryt, zwyczaje, zupełnie inne podej... Recenzja książki W Japonii, czyli w domu
@Asamitt
× 3
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
EK
@EwaK.
2022-06-04
7
/10
Przeczytane
Większość reportaży lub wspomnień o Japonii dotyczy pobytu cudzoziemca w mieście, najczęściej dużym, gdzie ilość bodźców i japońskich dziwności, a więc tematów do opisania, jest oszałamiająca. Bo dla mieszkańca Europy Japonia to kosmos.
Tym razem jednak autorka daje nam możliwość pokosztowania tego kosmosu z perspektywy mieszkańca wsi. W centrum swojego wszechświata umieściła typowy japoński dom z tradycjami, ze swoją nową wielopokoleniową rodziną, pomieszczeniami, kuchnią, papierowymi ścianami, ogrodem, ołtarzykami i domowymi duchami i stamtąd opisuje swoje nowe życie. Żyje tam powolutku, zgodnie z upływem pór roku. I pisze też niespiesznie, ale ciekawie, często z delikatnym poczuciem humoru.
Nie jest rdzenną Japonką, ani cudzoziemką, lecz kimś więcej - Japonką z wyboru, wchłoniętą i zaakceptowaną przez rodzinę męża. Początkowo mieszka z teściową, która mieni się jej przewodnikiem po skomplikowanym japońskim życiu, potem to ona zostaje pierwszą panią w domu, który pokochała całym sercem.
Książkę czyta się lekko, można się dużo dowiedzieć o życiu na japońskiej prowincji, a niejedno mnie zadziwiło. Choć nie opuszczało wrażenie, że autorka tak bardzo zasymilowała się ze środowiskiem, że pewne rzeczy przemilcza, niektóre koloryzuje, a o jeszcze innych pisze tak powściągliwie, jak emocje wyrażają jej nowi rodacy.
„W Japonii, czyli w domu” usatysfakcjonuje tych, którzy w Kraju Kwitnącej Wiśni chcieliby uciec od wielkomiejskiego zgiełku i zobaczyć jak żyje 10%...
Tym razem jednak autorka daje nam możliwość pokosztowania tego kosmosu z perspektywy mieszkańca wsi. W centrum swojego wszechświata umieściła typowy japoński dom z tradycjami, ze swoją nową wielopokoleniową rodziną, pomieszczeniami, kuchnią, papierowymi ścianami, ogrodem, ołtarzykami i domowymi duchami i stamtąd opisuje swoje nowe życie. Żyje tam powolutku, zgodnie z upływem pór roku. I pisze też niespiesznie, ale ciekawie, często z delikatnym poczuciem humoru.
Nie jest rdzenną Japonką, ani cudzoziemką, lecz kimś więcej - Japonką z wyboru, wchłoniętą i zaakceptowaną przez rodzinę męża. Początkowo mieszka z teściową, która mieni się jej przewodnikiem po skomplikowanym japońskim życiu, potem to ona zostaje pierwszą panią w domu, który pokochała całym sercem.
Książkę czyta się lekko, można się dużo dowiedzieć o życiu na japońskiej prowincji, a niejedno mnie zadziwiło. Choć nie opuszczało wrażenie, że autorka tak bardzo zasymilowała się ze środowiskiem, że pewne rzeczy przemilcza, niektóre koloryzuje, a o jeszcze innych pisze tak powściągliwie, jak emocje wyrażają jej nowi rodacy.
„W Japonii, czyli w domu” usatysfakcjonuje tych, którzy w Kraju Kwitnącej Wiśni chcieliby uciec od wielkomiejskiego zgiełku i zobaczyć jak żyje 10%...
× 2
|
link
|
Przeczytane
Ten kto porzuca własny dom i decyduje się zamieszkam w obcym kraju,w obcej kulturze to po części wariat a po części masochista.
Nie ulega jednak wątpliwości,że przede wszystkim to odważny człowiek bo odnaleźć się w obcej społeczności to jak wypłynąć na ocean na tratwie.
Wiem,że nie podołałabym takiemu wyzwaniu.Za dużo w mojej naturze wygodnictwa ale i krnąbrności oraz indywidualizmu.
Bohaterka zdecydowała się na mieszkanie w starym domu na japońskiej prowincji.To krok,na który stać niewiele osób.
Japonia poprzez swoją wielowiekową izolację stanowi ogromną zagadkę dla ludzi z zachodu i trudno się dziwić.To w wielu aspektach zupełne przeciwieństwo stylu życia i bycia,który jest powszechny na świecie.
Prowincjonalne wsie i miasteczka to enklawy,w których w sposób naturalny kultywuje się tradycję i zasady,które są obecne w codziennym życiu od wieków.To zresztą cecha wspólna takich miejsc,niezależnie od tego czy to wschód,zachód czy państwa muzułmańskie.
Miasta szybciej się przeobrażają i porzucają tradycyjny styl życia dlatego łatwiej się z nimi zasymilować.
Podziwiam bohaterkę za to,że zdołała znaleźć swoje miejsce i sposób na życie w tak trudnym miejscu i nie zatraciła pogody ducha ani nie wypaliła się w niej miłość do męża.
Ciekawa opowieść i wiele interesujących faktów na temat tego jak wygląda zwyczajny dzień w zwyczajnej wiosce japońskiej.
Nie ulega jednak wątpliwości,że przede wszystkim to odważny człowiek bo odnaleźć się w obcej społeczności to jak wypłynąć na ocean na tratwie.
Wiem,że nie podołałabym takiemu wyzwaniu.Za dużo w mojej naturze wygodnictwa ale i krnąbrności oraz indywidualizmu.
Bohaterka zdecydowała się na mieszkanie w starym domu na japońskiej prowincji.To krok,na który stać niewiele osób.
Japonia poprzez swoją wielowiekową izolację stanowi ogromną zagadkę dla ludzi z zachodu i trudno się dziwić.To w wielu aspektach zupełne przeciwieństwo stylu życia i bycia,który jest powszechny na świecie.
Prowincjonalne wsie i miasteczka to enklawy,w których w sposób naturalny kultywuje się tradycję i zasady,które są obecne w codziennym życiu od wieków.To zresztą cecha wspólna takich miejsc,niezależnie od tego czy to wschód,zachód czy państwa muzułmańskie.
Miasta szybciej się przeobrażają i porzucają tradycyjny styl życia dlatego łatwiej się z nimi zasymilować.
Podziwiam bohaterkę za to,że zdołała znaleźć swoje miejsce i sposób na życie w tak trudnym miejscu i nie zatraciła pogody ducha ani nie wypaliła się w niej miłość do męża.
Ciekawa opowieść i wiele interesujących faktów na temat tego jak wygląda zwyczajny dzień w zwyczajnej wiosce japońskiej.
× 1
|
link
|
@weronikaszczechowska
2020-11-02
8
/10
Przeczytane
@zuzannakosa
2020-04-04
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
* Własne
Klimaty Orientu
(Auto)Biografia/Pamiętnik/Wspomnienia
Cytaty z książki
O nie! Książka W Japonii, czyli w domu. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
