Wiersze Moniki są przede wszystkim prawdziwe, a to najważniejsze, jak dla mnie kryterium w poezji. Autorka lirycznie wędruje w nich między sobą a sobą, co nie jest wcale zjawiskiem tak częstym. Jej wiersze są mirażem nietkniętej czasem miłości, doświadczeń dojrzałej kobiety i chwil, które prosiły się o utrwalenie. Warsztatowo sa poprawne, jakby pisał je zawodowy filolog lub literat. Zapewniam, że przeczytanie jej tomiku wierszy nie wyrządzi nikomu krzywdy. Andrzej Ballo (poeta, dramaturg) To miłe zaskoczenie. Szkoda, że te lekkie słowa pojawiają się dopiero teraz. Mam nadzieję, że to uwerturka i... Lech Janerka (poeta, muzyk)