Ludzki umysł jest czymś naprawdę fascynującym. Jednak czy wiedziałeś/-aś, że może na niego wpływać… wiatr? Może sprawiać, że popadniemy w stany lękowe, czujemy większą irytację, stajemy się bardziej wybuchowi, a w konsekwencji jesteśmy w stanie nawet zabić. I nie są to żadne farmazony, a wyniki badań naukowych prowadzonych przez specjalistów. To właśnie z tych badań zaczerpnął inspirację Marcin Silwanow do napisania swojej najnowszej książki pod tytułem „Wiatr”.
•
„Wiatr” Marcina Silwanowa to powieść, która posiada swój ciekawy, a co najważniejsze, oryginalny charakter. Wszystko za sprawą tytułowego wiatru, który okazuje się mieć wpływ na głębię psychologiczną, świetnie ukazaną w tej książce.
Fabuła opiera się na pozornie dwóch przypadkowych zabójstwach, do których dochodzi w małej wsi pod Białymstokiem. Już od samego początku da się wyczuć duszną atmosferę, swoisty mrok i przede wszystkim powiew małej, hermetycznej społeczności, co uwielbiam w książkach. Społeczność ma swoje własne tajemnice, których nikomu nie zdradzi, las otacza całą wioskę, a jeszcze ten wiatr… Jakby halny, ale przecież wiejący na Podlasiu. To ten wiatr nadaje całej powieści specyficznego klimatu, którego mogą jej pozazdrościć inne książki. Wiatr nadaje złowieszczego charakteru, wpływa na samopoczucie postaci, ich nastroje i decyzje, jakie podejmują…
No właśnie, postacie. Jest ich dużo. Jednak nie ma możliwości, aby się w nich pogubić, dzięki zgrabnej i bardzo dobrze dopracowanej charakteryzacji dokonanej przez autora. Mamy tutaj postacie pracoholika, byłego więźnia, któremu trudno wrócić do życia po odsiadce, i oczywiście mordercy, któremu zbrodnia miesza w głowie. Jest także alkoholiczka i pielęgniarka, która czuje się obserwowana. Każda z tych postaci przedstawia inny problem społeczny czy psychiczny. Każdy z nich jest bardzo ludzki i zasadniczo różni się od pozostałych. Jednak ich historie są w fabule bardzo ważne i uważam, że to właśnie postacie są jednym z mocniejszych elementów tej powieści.
„Wiatr” to książka, w której autor skupia się bardziej na warstwie psychologicznej zbrodni niż na krwawych i brutalnych opisach, grając na emocjach czytelnika i genialnie usypiając jego czujność, aby w odpowiednim momencie zaskoczyć go niespodziewanym zwrotem akcji.
Sama intryga kryminalna jest skonstruowana bardzo intrygująco. Niby od samego początku wiemy, kto zabił, ale musimy się dowiedzieć dlaczego. Pojawia się wiele tropów, śledztwo zmierza początkowo w zupełnie innym kierunku, co może wydawać się nudne. Jednak szybko okazuje się, że wszystko jest tutaj po coś, a każdy ruch niesie za sobą ogromne konsekwencje. Wszystko łączy się w jedną spójną całość, a czytelnik nie może uwierzyć, że wszystko zostało tak dokładnie przemyślane.
„Wiatr” to powieść, od której ciężko się oderwać. Warstwa psychologiczna została świetnie skonstruowana, a małomiasteczkowy klimat tylko podkręca atmosferę. Serdecznie 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!
/bcf1de1f839c4dda0a4e2babf20b86c0/n/wiatr)
