Wielkie eseje w nauce

"Wielkie eseje w nauce" to intelektualna uczta najwyższych lotów. Nie za często czyta się tak erudycyjne teksty literackie o nauce. Wszystkie są dopracowane od strony języka, stanowią wyraz głębokich przemyśleń autorów. Sprawiają, że chce się jeszcze więcej, a na koniec i tak pozostaje niedosyt. Redakcji tekstów dokonał Martin Gardner, autor legendarnego "Pseudonauka i pseudouczeni", matematyk i popularyzator nauki. Każdy z 34 esejów opatrzył własnym wstępem przybliżającym autora i kontekst powstania konkretnego tekstu. Mamy więcej w zbiorze publikacje okolicznościowe, odczyty czy fragmenty książek. Tematyka obejmuje społeczny odbiór nauki, kulturowe konotacje i problemy etyczne. Jest podejście czysto literackie, psychologiczne, filozoficzne czy popularyzatorskie. Większość esejów odwołuje się do biologii i fizyki. Dodatkowego dynamizmu narracji dodaje nieprzypadkowa kolejność tekstów. Stąd na przykład pojawiły się, sąsiadując ze sobą, diametralnie różne opisy rozumienia nauki, pióra Thomasa Huxley'a i replika Johna Burroughsa. Część tekstów uzupełniona jest krótkimi akapitami innych myślicieli, którzy z reguły wprost prezentują odmienne poglądy, dając czytelnikowi lepszą perspektywę i szansę budowy własnego stanowiska.

Autorzy opiniowanej książki, to najwyższej klasy badacze i pisarze. Są teksty naukowców: Stephena Goulda, Carla Sagana, Bertranda Russella, Karola Darwina, Jeana Fabre, Roberta Oppenheimera, Arthur Eddington czy Alberta Einsteina. Wśród filozofów,...