Opinia na temat książki Wieloświat

"Wieloświat" seria niby razem, a jednak osobno...
Moją przygodę z "Opowieściami z Wieloświata" mogłabym porównać do zabawy na huśtawce. Popadając w skrajności, z zachwytu po zdegustowanie, bawię się przednio. Zaczęło się banalnie, od okładki "Wiedźmy" w księgarni, a później potoczyło szybko i choć pierwsza część była dla mnie ledwo letnia, to ciągnęło mnie do twórczości @annasokalska_pisarka bliżej niezidentyfikowane COŚ. I w ten oto sposób, jesteśmy tu i teraz, na końcówce roku dziwacznego i przerażającego, z lekturą, która przez te słowa może być z powodzeniem opisana. I bynajmniej nie jest to obelga.
.
Nie wiem, czy znalazłbym tylko jeden aspekt w twórczości Anny Sokalskiej, który mogłabym nazwać "naj". "Wieloświat" jest dopracowanym w szczegółach uniwersum, a autorka nie pozostawia niczego przypadkowi. Niezależnie, czy pisze o wierzeniach słowiańskich, astrologii lub o zdobyczach techniki - wszystko jest absolutnie spójne. To się ceni. To mówi samo za siebie. Rzeczywistość wykreowana w czwartej części jest intrygująca, momentami powodująca dyskomfort. Zostajemy rzuceni w rok 2040, czyli na tyle daleko żeby mogło wydarzyć się wszystko, jednak na tyle blisko, żebyśmy zastanowili się czy rzeczywiście jest możliwość spełnienia tej wizji. I wcale nie mam na myśli demonów wyskakujących z każdego pęknięcia w błonie między Żywoświatem, a Międzyświatem, tylko świat, w którym jesteśmy całkowicie zależni od technologii. I powiem szczerze, byłam sceptyczna, bo jak to? Szamani, magia i komputery!? To wszystko, przynajmniej w teorii, się gryzie! A jednak nie. Autorka łącząc te wszystkie elementy, wyniosła banalny motyw walki dobra ze złem, na niebanalny poziom.
.
Kiedy dostałam książkę od @wydawnictwolira napisałam, że to będzie najlepsza cegła tej jesieni (jedyne 570 stron). Nie pomyliłam się, choć ze względu na piętrzące się obowiązki trochę trwało zanim się z nią uporałam, jednak uwierzcie, ta książka to magia w najlepszym wydaniu!