Opinia na temat książki Wildfire

Ani Russ ani Aurora nie spodziewali się, że po wspólnie spędzonej nocy spotkają się na wakacyjnym obozie, na którym będą pełnić funkcję opiekunów tej samej grupy dzieci. Wszystko komplikuje wprowadzony zakaz spoufalania się między opiekunami. Jednak z każdym dniem przyciąganie i więź pomiędzy nimi staje się coraz silniejsza...

Russ wyróżnia się jako bohater romansów, pomimo, że jest uniwersytecką gwiazdą hokeja, sam siebie w ten sposób nie postrzega. Jest wycofany, małomówny, nieśmiały i nie zalicza panienek dla zabawy. Zaś Aurora jest jego totalnym przeciwieństwem. Pewna siebie, wygadana i odważna, lubiąca być w centrum zainteresowania. Dziewczyna lubiła czuć się lubiana i pożądana.

Przeciwieństwa się przyciągają i tak było również w przypadku głównych bohaterów. Od pierwszego spotkania leciały iskry między nimi, które bardzo szybko przerodziły się w niezaprzeczalną chemię i kiełkujące uczucie, oparte na wzajemnych szacunku i zaufaniu.

Klimat wakacyjnego obozu wprawił mnie w dobry nastrój, czułam ciepło promieni słonecznych na skórze, a do nosa docierał zapach ogniska.
Relacja między Russem a Aurorą rozwijała się powoli, pomimo tego, że zaczęła się od wspólnie spędzonej nocy. Ich początkowa przyjaźń, wzajemna sympatia i wsparcie, którym się obdarzali i dzielili sekretami, była po prostu autentyczna.

Oboje mieli trudne relacje ze swoimi rodzicami, choć każde z nich w innych aspektach, ale to właśnie ich do siebie zbliżyło i czuli się dzięki temu wzajemnie zrozumieni. Nie zabrakło również humoru, który idealnie wpasował się do historii opisanej w Wildfire.

Nie potrafię wybrać, który tom podobał mi się bardziej, bowiem każdy z nich wywołał we mnie różne emocje i w inny sposób do mnie dotarł. Jedno wiem na pewno, że zaraz po serii Off-Campus to moja ulubiona seria o hokeistach.