Opinia na temat książki Wiosna cudów

Bardzo przyjemne czytadełko, polubiłam główną bohaterkę od pierwszych stron, bo spodobało mi się jej postrzeganie domów. To prawda, że są tęskniące, przyjazne, ale i takie, że lepiej nie podchodzić. Co prawda naiwność Stelli jest faktycznie przeogromna, ale z drugiej strony - czy każde z nas, podejmując jakieś działania z przyjacielem od dziecka - będzie się domagało papierów i podpisów? Sama historyjka dość prosta, o nieuczciwej przyjaciółce, podejrzanym mężczyźnie z przeszłości, który zagraża Stelli i jej synkowi, zżytej i wspierającej się rodzinie.... Udany wątek z synami komendanta policji, faktycznie tacy bywają bezkarni, kapitalny pies pani Helenki, tylko ta miłość znienacka jakoś mniej do mnie przemówiła, ale myślę, że spróbuję kolejnych tomów, powinny dotyczyć rodzeństwa Stelli, a to ciekawi osobnicy.