Wiosna cudów

Bardzo przyjemne czytadełko, polubiłam główną bohaterkę od pierwszych stron, bo spodobało mi się jej postrzeganie domów. To prawda, że są tęskniące, przyjazne, ale i takie, że lepiej nie podchodzić. Co prawda naiwność Stelli jest faktycznie przeogromna, ale z drugiej strony - czy każde z nas, podejmując jakieś działania z przyjacielem od dziecka - będzie się domagało papierów i podpisów? Sama historyjka dość prosta, o nieuczciwej przyjaciółce, podejrzanym mężczyźnie z przeszłości, który zagraża Stelli i jej synkowi, zżytej i wspierającej się rodzinie.... Udany wątek z synami komendanta policji, faktycznie tacy bywają bezkarni, kapitalny pies pani Helenki, tylko ta miłość znienacka jakoś mniej do mnie przemówiła, ale myślę, że spróbuję kolejnych tomów, powinny dotyczyć rodzeństwa Stelli, a to ciekawi osobnicy.

"Wiosna cudów" to pierwszy tom sagi - Przystań śpiących wiatrów autorstwa Magdaleny Kordel, której akcja toczy się w małym miasteczku Kotkowo.
A jak małe miasteczko to oczywiście poznajemy jego społeczność, ludzi, którzy się znają i koegzystują ze sobą.
Bohaterką historii jest wrażliwa, pogodna i urocza Stella samodzielnie wychowująca synka Franka.
Stella ma niesamowitą wrażliwość wyczuwania duszy w starych budynkach i przedmiotach, dla niej to nie tylko drewno, cegły i kamienie.
Dziewczyna marzy o stworzeniu serdecznego, ciepłego miejsca z duszą dla siebie i ludzi. I jej marzenia prawie się spełniają. Niestety w ohydny sposób zostaje oszukana przez fałszywą przyjaciółkę. Zostaje sama z ogromnymi długami. A to nie koniec problemów, które dopadają Stellę.
Na szczęście ma wokół siebie kochającą rodzinę i życzliwych jej ludzi.

Autorka ma wyjątkową moc pisania powieści ciepłych i pełnych dobrych wibracji.
Nawet jak pojawiają się problemy i trudności, a świat wali się w posadach, to deszcze i burze pani Kordel zamienia w tęczę i słońce.
To powieść, która niesie ze sobą nadzieję i wiarę w ludzkie dobro.
Bardzo przyjemna lektura, "pasterek dla duszy". Idealna na ciepłe, letnie dni przesycone słońcem, radością i relaksem.

Magdalena Kordel ma wybitną umiejętność tworzenia historii nieskomplikowanych, ale bardzo przy tym przyjemnych i niegłupich. Kolejna udana powieść, na której ciąg dalszy czekam niecierpliwie.

Magdalena Kordel zawsze zabiera mnie w podróż pełną emocji i wspaniałych bohaterów. W tej powieści, która stanowi pierwszy tom sagi zatytułowanej "Przystań Śpiących Wiatrów" serwuje nam zestaw wiosennych cudów. Jakich? Za chwilę się dowiecie. Albo może nie? Lepiej sami przeczytajcie 😉

Stella, mieszkanka Kotkowa, kupuje wraz z przyjaciółką stare sanatorium i przekształca je w hotel. Wszystko idzie jak po maśle do czasu, kiedy Aldona okazuje się być zwykłą szmirą. Przez głupotę i nieodpowiedzialność Stella zostaje "wysiudana" z interesu i pozostaje z niczym. A nie, przepraszam, nie z niczym, tylko z ogromnym kredytem. Do tego w miasteczku pojawia się tajemniczy mężczyzna, co śledzi kobietę i obserwuje jej synka Frania. Los tej wiosny j...

„Wiosna cudów” jak ten tytuł cudownie brzmi, a jeszcze cudowniejszą wiadomością jest to, że rozpoczyna sagę „Przystań śpiących wiatrów” Ja uwielbiam sagi, potrafię zżyć się z bohaterami, traktuję ich jak przyjaciół, którzy zostają ze mną na dłużej. Tutaj główną bohaterką jest Stella, dziewczyna z którą mogłabym się utożsamiać, uwielbia stare domy, czuje ich dusze, jest tak samo łatwowierna jak ja i bez problemu można ją oszukać. Jednak nigdy się nie poddaje, nawet jak sytuacja wydaje jej się już całkowicie beznadziejna.

Kotkowo, mała miejscowość, gdzie każdy dobrze się zna, punktem informacyjnym jest piekarnia sióstr Kazimierczak, wiekowe kobiety wypiekają najlepsze pieczywo, ale są też można by powiedzieć strażniczkami miasta, dbają o jego spokój. Stella popada w kłopoty tracąc pracę, ale tak naprawdę najgorsze dopiero nadchodzi, pojawia się mężczyzna z przeszłości i na pewno nie ma dobrych zamiarów. Na szczęście w małej społeczności, Stella może liczyć nie tylko na rodziców i rodzeństwo, ale też na mieszkańców, trzeba to zrobić na tyle dyplomatycznie, by tajemnica z przeszłości nie wyszła na jaw.

Cudna, urocza, magiczna historia, taka która łapie za serce, czaruje i nie pozwala o sobie zapomnieć. Wszystko dzieje się tu tak nieśpiesznie, a jednocześnie jest paletą emocji, które rozwijają się tak powoli, jak pąki kwiatów na wiosnę. Magdalena Kordel stworzyła bohaterów pełnych ciepła, dla których ważne są więzy rodzinne sąsiedzkie i mimo że nie...

Posiadanie własnego pensjonatu wydaje się być świetnym pomysłem. Ale tylko w marzeniach. Stella zaciąga kredyt, urabia sobie ręce aż po łokcie, by w rezultacie zostać z niczym. I chociaż historia zapowiada się na taką z gatunku uroczych, to bohaterka musi mierzyć się z realnymi problemami.

Książka wpisuje się w nurt tych przyjemnych obyczajowek z motywem małego miasteczka. Ale równocześnie wyłamuje się ze schematu, bo tutaj nie ma tej przesadnie sielskiej atmosfery, gdzie każdy każdemu pomaga, a po dwóch tygodniach wszyscy się lubią i przyjaźnią - co dla mnie jest ogromnym plusem. Akcja toczy się szybko, ale bez pośpiechu, a samo czytanie to przyjemność. Autorce udało się stworzyć namacalnych bohaterów i problemy wzięte z życia.

Jest lekko, ale nie infantylnie, przyjemnie, ale bez zbędnej słodyczy. Pobyt w tym małym miasteczku wspominam bardzo dobrze!