Malownicze. Tajemnica bzów

Za każdym razem wizyta w Malowniczem wiąże się dla mnie z ciekawą przygodą. Jak już niejednokrotnie wspominałam to niewielkie miasteczko, położone gdzieś u stóp Sudetów, ma swój niepowtarzalny urok i wyjątkowy klimat.

"Tajemnica bzów" pozwala bliżej poznać Leontynę Majewską - intrygującą starszą panią, z którą na pewno spotkaliście się przy okazji innych wizyt w tym miejscu. Z racji swojego niezwykłego przywiązania do starych przedmiotów kobieta prowadzi osobliwy sklepik w stylu vintage o wdzięcznej nazwie "Kuferek", w którym oferuje zapomniane i porzucone sprzęty nowym właścicielom. Dziś jest stateczną starszą panią i nikt by nawet nie pomyślał, że w latach dzieciństwa i wczesnej młodości poważna Leontyna była roztrzepaną i niepokorną Zośką o buntowniczej naturze. Jednak czasy wojny i okupacji sprawiły, że dziewczyna szybko musiała dorosnąć, a codzienna walka o przetrwanie i strata najbliższych wymogła na niej zupełną zmianę i to nie tylko charakteru, ale nawet imienia. Teraz, po wielu latach, bohaterka wraca do wspomnień z czasów swojej młodości we Lwowie, szczególnego pierścionka z bzem i pogrzebanej wojennej miłości, a pod maską dojrzałości i rozwagi budzi się młodzieńcza niefrasobliwość i swawola. I to właśnie poznana w poprzednich częściach Madeleine, która zupełnie niedawno zamieszkała w Malowniczem staje się powiernicą i przyjaciółką Leontyny. A tymczasem na rynku, tuż za oknami "Kuferka", coraz częściej przystaje tajemniczy starszy jegomość...

Pani...

Kolejna z serii o malowniczym miasteczku gdzieś w Sudetach, tu bieżących spraw nie ma prawie wcale, natomiast poznajemy historię Pani Leontyny.
Nie ukrywam, że bohaterkę polubiłam we wcześniejszych tomach, taki sposób narracji również lubię, ale...
No właśnie, czy ja się kiedyś odczepię od tego "ale"?

Kiedy w trakcie rodzinnej awantury poznajemy dwóch braci, to może być opowieść ojca, bo oczywiście Leontyna (zwana w czasie swej młodości Zośką) sama nie może tego pamiętać, to przyjmuję.
Ale skąd owa Zośka wie, co działo się z siostrą jej matki, Agnieszką? Historię rodziny poznajemy niby z jej opowieści, nie wierzę, że dziecko zdawało sobie sprawę z tego, co się stało, lub że wiedziało, co owa ciotka czuje, myśli i robi. Cały wątek dotyczący Agnieszki i jej działań jest w moim odczuciu dołożony tylko po to, żeby rozbudować historię rodzinną, nie widzę przełożenia tej opowieści na wspomnienia Pani Leontyny. :(
No i jeszcze jedna kwestia - ja NIE CZYTAM literatury wojennej, obozowej, powstańczej, a tu mi zaserwowano niestety historie okupacyjne i powstańcze, co nie bardzo do mnie przemawia. :( Ale i tak sama historia podoba mi się, lubię opowieści o życiu i losach rodzin.

Wciągająca historia dziejąca się na dwóch płaszczyznach: historia panny Leontyny i jej kontynuacja w Malowniczem. Jak zwykle dobra, na poziomie. Małgorzata Kordel wychodzi na jedną z lepszych polskich autorek babskich opowieści :)