Opinia na temat książki Wyjątkowy dzień

"Kochaj mnie, mamo. O nic więcej cię nie proszę. Nie potrzebuję niczego więcej" - zdania wypowiedziane bez słów... odzwierciedlają wszystko to co nie wypowiedziane.
"Wyjątkowy dzień" to wspomnienie po powieści pt. "Ślady małych stóp na piasku"
Julliand Anne-Dauphine - autorka w sposób bardzo prosty i szczery i nie unikając żadnych emocji przybliża nam jak życie Julliand’ów wygląda kilka lat po śmierci córeczki. Opowiada o swoich dzieciach: najstarszym chłopcu Gaspardzie, Azalys- córeczką, która również zmaga się z leukodystrofią metachromatyczną - chorobą genetyczną (nieuleczalną) oraz najmłodszym Arthurze, który przyszedł na świat już po śmierci Thais. Wyjątkowy dzień to 29 lutego, dzień który możemy przeżywać raz na cztery lata, ale dla ich rodziny to nie tylko dlatego jest niezwykły... Dla Annie-Dauphine i jej rodziny bardzo ważny to urodziny jej córki Thais-dziewczynki, która zmarła...
Już mniej poruszająca niż "Ślady małych stóp...", ale ukazuje, że mimo wszystkich tragicznych wydarzeń, mimo bólu i rozpaczy można żyć i czerpać z życia krople szczęścia. Można żyć dalej, bo nic nie wzmacnia tak bardzo jak rodzina i miłość...