Cytaty z książki "Z Malapartem w warszawskim getcie: Z notatek korespondenta"

“- Dziwne - ciągnął - jak powstaje w człowieku wspomnienie miejsc i osób, mających tylko osobiste znaczenie, wrytych jednak w pamięć na całe życie.”

“Sądzę, że byłem pierwszym dziennikarzem włoskim wystawionym na powietrzny ogień w czasie drugiej wojny światowej.”

“W owych czasach nie można było ogłosić w Italii, że włoski dziennikarz i polscy cywile ostrzelani zostali przez niemieckiego sojusznika.”

“Wyznam, że byłem bardzo zmęczony. Tragedia polska dotknęła mnie bardziej, niżby zezwalała na to profesja dziennikarza.”

“Niejasna sytuacja Włoch z powodu "ogłoszenia neutralności" nie ułatwiała pracy dziennikarzom w strefach dotkniętych kataklizmem pierwszych działań wojennych.”

“Enrico Rizzini w przypływie zwierzeń mówił mi:- Jesteśmy w głupawej sytuacji. Polecenie jest takie, żeby sprzedawać wszystko wszystkim. W Rzymie zapewniono mnie, że nie wiemy jeszcze, na którą stronę przejdziemy.”

“Mgła okrywająca miasto zdawała się być magiczną kreacją scenografa.”

“Inni koledzy roztrząsali niedawną przeszłość i zastanawiali się, za jakie grzechy mogą zostać oskarżeni i ukarani. I to samo czyniła cała Italia po nacjonalistycznym upojeniu faszyzmem; następnie od narzuconego konformizmu przeszło się do konformizmu zapewniającego przeżycie.”