Za murami Awinionu

W roku 1346 Awinion był w pełni rozkwitu. Rządził tam papież Klemens VI, który troszczył się o swoje miasto, mając na względzie wszechstronną harmonię, tolerancję i dobrobyt. Podczas gdy w Europie narastały nastroje antysemickie, on oferował Żydom azyl. Powieść „Za murami Awinionu” barwnie maluje losy jednej z żydowskich rodzin, zamieszkałej w awiniońskim getcie. Poznajemy Blanchette, śliczną młodą kobietę, która dobrze wie, czego chce, jej matkę, wścibską plotkarę imieniem Lea, wspaniałego szwagra Thorosa i męża Astruca. Życie tych bohaterów jest nierozdzielnie związane z losami chrześcijan: oczarowanego urokami miasta Gui’a - ulubionego pazia papieskiego kardynała, czy Saint-Amanta, najbardziej znanego kobieciarza w mieście, rozpustnika, skonfliktowanego z samym papieżem. Jest w tej powieści strach i nadzieja, miłość i nienawiść. Żydzi i chrześcijanie Awinionu trwają obok siebie, jednakowo niesieni nurtem życia metropolii. Kiedy w mieście pojawia się zaraza, wszyscy mieszkańcy stolicy chrześcijaństwa rozpoczynają walkę o przetrwanie. Czy sympatie, więzi, miłość, przetrwają tę próbę? Książka „Za murami Awinionu” stanowi świadectwo absolutnie wyjątkowego fragmentu historii Europy. A przy tym opowiada o miłości dochodzącej do głosu ponad wszelkimi podziałami.