Zasady sprawnego działania. Wstęp do prakseologii

Spis treści: PRZEDMOWA DZIAŁALNOŚĆ DZIAŁALNOŚCI NIERÓWNA (Przedmiot prakseologii. Rodzaje działań celowych. Zabawa i doraźne działania. Praca i twórczość. Walka w znaczeniu prakseologicznym. Teoria skuteczności na co dzień). „MĄDREJ GŁOWIE DOSC DWIE SŁOWIE' (Korzystamy z dośwadczenia życiowego ludu. Umiejętność radzenia sobie. Cele bliższe i dalsze. Namysł i wykonanie. Dalekowzroczność. Drogi do celu. Rezultaty niezamierzone. Kłopoty z materiałem. Nie gołymi rękami. Podział funkcji w zespole. Człon węzłowy. Zdobycie i zachowanie możności działania. Wybieg dywersyjny). TAK PISALI WIELCY MYŚLICIELE (Rozproszone okruchy prakseologii. W dialogach platońskich. W „Etyce" Arystotelesa. W „Rozmyślaniach" Marka Aureliusza. W „Księciu" Machiavellego. W opowieści Rabelais'go. W „Próbach" Montaigne'a. W sentencjach Leonarda da Vinci. W dziełach Franciszka Bacona. Cztery prawidła Kartezjusza. Na marginesie rozważań Johna Locke'a. Uwagi Dawida Hume'a o działaniu. Spostrzeżenia Chamforta. Prakseologiczne oceny Spencera). NAUCZYCIELKA ŻYCIA (Historia z prakseologicznego punktu widzenia. Dzielenie sił przeciwnika. Zasada kunktatorów. Kto pierwszy — ten lepszy. Skutki działań ludzi nieobliczalnych. Zajęcie uprzywilejowanej pozycji. Zagrożenie. Paradoksy rozwoju techniki. Rozrost wyposażenia człowieka). TO TRZEBA ZORGANIZOWAĆ (Narodziny Naukowej Organizacji Pracy. Inspiratorzy organizatorów przemysłu. Zasady tayloryzmu. Pięć poczynań pracy dobrze zorganizowanej. Prawa Adamieckiego. Zalecenia Fayola. Rozważania Emersona. Lenin o tayloryzmie. Nauka Organizacji i Kierownictwa). GRAMATYKA CZYNU (Prakseologia a Nauka Organizacji i Kierownictwa. Prakseologiczne rozważania Bolesława Prusa. Tektologia Bogdanowa. Metodologia umiejętności praktycznych Hosteleta. Twardowski o czynnościach i wytworach. Prakseologia — nauka w stadium powstawania). NIE KOŃCZĄCY SIĘ ŁAŃCUCH PRZYCZYN (Teorie bardziej ogólne od prakseologii. Ogólna teoria działania. Ogólna teoria zdarzeń. Związek przyczynowy. Człowiek jako przyczyna. Sprawca w sensie obiektywnym i subiektywnym. Przewidywanie przyszłości. Stopnie możności działania. Sytuacja przymusowa. Sytuacja krytyczna. Brak możności działania). W DRODZE DO CELU (Motywy i bodźce. Cel działania. Skutki niezamierzone. Syzyfowa praca. Wytrwałość w dążeniu do celu. Postawa realisty praktycznego). CO ZROBIŁ SPRAWCA (Terminy prakseologiczne. Sens rozważań terminologicznych. Rodzaje czynów prostych. Indywidualne czyny złożone. Współdziałanie między ludźmi. Sposób działania. Próby rozwiązania pozornie trudnych problemów). DOBRE PRZYGOTOWANIE — POŁOWA ROBOTY (Namysł przed działaniem. Planowanie. Cechy dobrego planu. Rola nauki w działaniach przygotowawczych. Wysuwanie hipotez i ich sprawdzanie. Metoda prób i błędów. Próba generalna. Realizacja celów pośrednich). Z MNIEJSZYM WYSIŁKIEM (W tym „lenistwie" jest metoda. Stawianie przed faktami dokonanymi. Przewidywanie i zapobieganie. Ułatwienia i wyręka w pracy. Czynności zastępcze). WSPÓLNYMI SIŁAMI (Koordynacja działań zespołowych. Organizacja i organizowanie. Ulepszanie — wynikiem kontroli. Wzrost kolektywu a efekt. Nowoczesne metody podejmowania decyzji. Kierownik i trust mózgów). CO TO ZNACZY „DOBRZE" (Z myślą o celu. Dokładność i staranność roboty. Wydajność i oszczędność. Mistrzostwo roboty. Śmiałość działania. Wytrwałość i rutyna. Racjonalizować — iść do głowy po rozum. Postawa człowieka czynu). MIEJSCE PRAKSEOLOGII (Wśród trzech ogólnych teorii. W naukach filozoficznych. Logika czynu. Ogólna teoria organizacji. Prakseologia a nauki szczegółowe. Psychologia ludzi i zwierząt. Psychologia społeczna i socjologia. Nauka o Pracy. Nauka Organizacji i Kierownictwa. Ekonomia społeczna. Cybernetyka i jej pochodne). POSŁOWIE SKOROWIDZ RZECZOWY