Name: Zbyt dumna zbyt krucha
Rating: 6.33 (6 reviews)
ISBN: 9788324710683

Zbyt dumna zbyt krucha

Alfonso Signorini

6.3 /10

Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.3 /10

Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Opis

Życie legendarnej greckiej śpiewaczki Marii Callas (1923–1977)nadaje się na niezwykłą powieść bez żadnych zmyśleń. Obdarzona charyzmą, temperamentem i wyjątkowym głosem, szybko zdobyła sławę. Potrafiła rzucić się z pięściami na rywalkę, ale najwięcej wymagała od siebie: by nie wyglądać na scenie jak słoń, odchudziła się o kilkadziesiąt kilogramów. Piękna jak Audrey Hepburn, u szczytu kariery poznała słynnego miliardera Onassisa. Zakochana bez pamięci, przestała śpiewać. I wtedy Onassis poznał wdowę po prezydencie Kennedym, Jacqueline...
Barwna opowieść o sztuce, miłości, bogactwie i utraconym szczęściu.

Data wydania: 2010

ISBN: 978-83-247-1068-3, 9788324710683

Wydawnictwo: Świat Książki

Stron: 288

Mamy 3 inne wydania tej książki

Recenzje

Nazywała się Callas. Maria Callas

23.06.2021

Diwa, u której stóp leżał cały świat. Miała wszystko, oprócz tego jedynego, Arystotelesa Onassisa. Poznajcie więc historię wielkiej znakomitości i indywidualności niepotrafiącej żyć bez miłości. Otrzymujemy przygnębiające dzieje spektakularnego upadku artystki XX wieku. Maria Callas (właściwie: Sophie Cecilie Kolos, Maria Meneghini Callas) przysz... Recenzja książki Zbyt dumna, zbyt krucha

@ladymakbet33 × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Renax

2020-09-07

4 /10

Przeczytane Biografie

Spodziewałam się znacznie więcej po tej książce. Taki sposób prezentacji biografii mi zdecydowanie nie odpowiada. Miałam wrażenie, że autor robi ze mnie - czytelnika kretynkę, podatną na każdą emocję, którą autor narzuca subiektywizmem, emocjonalnymi opisami przebijającymi nie tylko z opisów nastrojów, ale nawet z prostych dialogów. Biografia jest jednostronna, nieobiektywna, autor wybiera z życia wielkiej Divy fragmenty albo tkliwe, albo żałosne, albo żenujące. Troszkę taniego melodramatu, a szczytem szczytów był końcowy opis tego, co Callas widziała przed śmiercią. Czyżby pan Signorini uczestniczył w seansie spirytystycznym?!
Podsumowując, nie miałam łez w oczach, nie okrasiłam chusteczek łzami. Mówię NIE takiemu stylowi biografii.
Uważam, że taka wybitna postać jak Maria Callas zasługuje porządną i obiektywną biografię. Wolę beznamiętne potraktowanie biografii, niż granie na emocjach czytelnika i łzawe dialogi, które autor sobie wymyślił.

× 9 | Komentarze (1) | link |