Zielone światła

Uwielbiam kryminały w postaci książek, jak i seriali czy filmów. Takie mieszanki typu thriller z kryminałem również, ale często czytam także reportaże, biografie, autobiografie. Zwłaszcza osób, które gdzieś tam mnie ciekawią i chciałabym o nich wiedzieć coś więcej. Jedną z takich osób jest Matthew McConaughey, którego jako aktora lubię i nie lubię jednocześnie. Dlaczego? Jego role są przeróżne i w niektórych filmach wręcz go uwielbiam, a w niektórych nie mogę na niego patrzeć. Dlatego, gdy pojawiła się jego autobiografia, bardzo chciałam ją przeczytać.

Matthew okazał się człowiekiem jak każdy z nas i opowiedział swoją historię niezwykle ciekawie. Dla mnie, osobiście, to jedna z lepszych autobiografii, bez wywyższania się, bez podsycania własnego ego, a takie dla mnie w większości się właśnie tego typu książki. Co innego biografia, co innego autobiografia. Megalomania potrafi być na porządku dziennym, ale nie w przypadku tego aktora.

Fantastyczny człowiek, którego autograf chciałabym mieć w tej książce, a która będzie miała specjalne miejsce na mojej półce.

Czytałem w życiu różne biografie i autobiografie, które były mniej lub bardziej ciekawe i ten przypadek traktuję jako średnio udany. Taką książkę bogatą w różne wskazówki dotyczące życia zalecałbym czytać powoli, by na spokojnie zrozumieć sens danych słów. Mała czcionka jest zdecydowanym minusem utrudniającym lekturę pozycji. Okładka przedstawiająca aktora, którego dotyczą wspomnienia jest dobrym rozwiązaniem, gdyż przykuwa wzrok i od razu wiadomo o kogo chodzi. Mogę polecić tę interesującą i mądrą pozycję nie tylko fanom aktora, ale przede wszystkim tym, którzy poszukują drogowskazów do tego, by rozsądnie postępować w życiu.

Tym razem Matthew McConaughey pokusił się o napisanie autobiografii. Kilkadziesiąt lat, które zamknął w swoich notatkach, uwagach, spostrzeżeniach, postanowił zebrać w jedną książkę.

Powiem Wam, że wyszło pysznie.

Tytuł jest niezwykle znaczący, ale wyjaśnienie znajdziecie w komentarzu, będzie to po prostu cytat.

Autor bez wstydu i fałszywej skromności prowadził mnie przez swoje życie. Mówił mi o rzeczach nie raz bardzo trudnych i przykrych, ale i o tym co dobre i budujące, a wszystko to w tak spójny i przyjemny sposób. Szwendałam się z nim po jego życiu zawodowym, ale i osobistym. Poznałam przyjaciół, ich zasługi, ale i tych, których lepiej może nie spotykać.

McConaughey ma niezwykły sposób narracji, usiadłam do książki i weszłam w monolog, którego nie chciałam przerywać. Mnóstwo myśli, spostrzeżeń, tak trafnych, tak uderzających idealnie w punkt.
To nie jest człowiek, który bezmyślnie płynie przez życie, to ktoś kto ma potrzebę zrozumienia siebie, swoich potrzeb i oczekiwań, ale to również ktoś, kto z otwartym sercem podchodzi do innych.

Ta książka jest jak rodzaj idealnego poradnika, dzięki niej można zrozumieć, że zielone światło jest ważne, a my decydujemy jak często je zobaczymy.

Doskonała lektura!!! Dała mi rozrywkę, śmiech, refleksję... Polecam i to bardzo!!!

„Zielone światła” to nie jest zwyczajna autobiografia. W książce nie ma suchych faktów, czy dat. Chociaż oczywiście nie brakuje opisu wydarzeń z życia McConaugheya. Sporo wspomina on o rodzinie, o swoich doświadczeniach, o problemach i o tym co mu się w życiu udało. Mówi też o tym, jakie miał marzenia i co musiał zrobić, żeby je osiągnąć. Wiele w życiu osiągnął dzięki swojemu urokowi, ale dużo też zależało od jego wychowania i ciężkiej pracy.
„Zielone światła” można traktować jak swego rodzaju poradnik. Ponieważ autor pomiędzy swoimi wspomnieniami wplata wiele mądrości. Po przeczytaniu książki, na niektóre rzeczy można spojrzeć inaczej.
Autobiografia McConaugheya nie jest zbyt długa, liczy raptem 300 stron, w tym sporo w niej jest zdjęć i notatek. Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie.
„Zielone światła” polecam nie tylko fanom aktora, ale każdemu, kto lubi czytać wciągające i inspirujące biografie.

Matthew McConaughey. Gwiazda Hollywood, mężczyzna, do którego wzdychały i cóż, szczerze mówiąc pewnie nadal wzdychają, tysiące (jeśli nie więcej) kobiet. Idealna twarz komedii romantycznych, utalentowany jednak w wielu dziedzinach i dający popis swoich umiejętności w różnego rodzaju filmach. Laureat wielu nagród, w tym tej najbardziej prestiżowej- Oscara. To fakty z życia, które każdy mieszkaniec globu, przy pomocy wyszukiwarki lub własnej wiedzy, jest w stanie powtórzyć. A jaki naprawdę jest Matthew? Jaką drogę przeszedł, by stać się tym, kim dziś jest, dla swoich bliskich? Czy zawsze towarzyszyły mu zielone światła, a może po prostu nauczył się cierpliwie ich wyczekiwać, ignorując te czerwone i umiejętnie lawirując na pomarańczowych? Prawdziwy obraz tego człowieka wyłoni się po lekturze tej książki.

Zarówno autobiografii jak i biografii czytałam wiele i z całą pewnością mogę stwierdzić, że ta jest wyjątkowa. Wyróżnia się przede wszystkim swoją nietuzinkowością. Na próżno tu szukać dokładnych dat, suchych faktów, przytaczania nudnych statystyk czy powiązań. To zbiór opowieści o życiu Matthew od lat jego młodości, zahaczający także o bliskie mu osoby. Niektóre historie są śmieszne, niektóre smutne, niektóre wstrząsające a jeszcze inne pouczające. Łączy je to, że każdą z nich czytamy z zapartym tchem. Ta książka jest napisana w niesamowity sposób, bez zbędnego patosu czy przemyślanej i zaplanowanej fabuły. Podczas lektury czujemy się tak jakby Matthew usiadł z n...

Jestem pod wrażeniem wydania tej książki. Nie znajdziecie tutaj tylko pustych słów, jakichś tam nakazów, czy też surowego tekstu, który ciężko jest przyswoić, a co dopiero zrozumieć. Znajdziecie tutaj mądre przesłania, zdjęcia, które potrafią rozbudzić nawet waszą wyobraźnię, czy też wspomnienia o których wydawało wam się, że zapomnieliście. Będziemy mieli wklejki z przesłaniem, wydrukowane zapiski i dużo zielonego koloru dającego nadzieję czytającemu.

,,To jest książka o podejściu. Jestem tutaj, żeby podzielić się historiami, spostrzeżeniami i przemyśleniami, które można obiektywnie rozgryźć, a jeśli uznacie, że warto- subiektywnie je zaadaptować i albo zmienić swoją rzeczywistość, albo zmienić sposób, w jaki ją postrzegacie".

Przeczytamy tutaj o naukach, które wzięły się z przypadków. Były śmieszne i smutne, aczkolwiek można było coś z nich wyciągnąć. Najważniejsze w życiu to to, by uczuć się na własnych błędach, które popełniał nasz autor. On opowiada tutaj o własnych przeżyciach, tych odległych i tych aktualnych. Wierzy, że dla każdego świeci słońce, tylko trzeba unieść głowę wystarczająco wysoko. Trzeba podążać za marzeniami idąc za ich głosem, robić rzeczy, które nas do nich naprowadzą. Samo myślenie nie sprawi, że się ziszczą. Tutaj chyba nawet nie muszę wspominać, że styl jakim operuje pisarz jest bardzo poetycki. Miałam wrażenie, że nie tylko poezja przez niego przemawia, ale i samo dobro. Czytałam ją już późno i byłam nieco zmęczona, ale jego ...

,,To przewodnik oparty na przygodach z mojego życia. Przygodach, które okazały się znaczące, pouczające i zabawne czasami, dlatego, że o to w nich chodziło, ale głównie dlatego, że nie próbowały nimi być. Z natury jestem optymistą, a humor to jeden z moich wielkich nauczycieli. Pomógł mi uporać się z bólem, stratą i brakiem zaufania. Nie jestem idealny nie; wdeptuję w gówno i zdaję sobie z tego sprawę dopiero wtedy, kiedy to zrobię. Niedawno nauczyłem się, jak zeskrobać je z butów i iść dalej''.
Jeżeli ten fragment książki nie przekona was do sięgnięcia po nią, to już raczej nic was nie przekona 😉. A tak na poważnie - Zielona światła to wyjątkowa autobiografia i dość nietypowa. Autor zdecydował się na przedstawienie ważnych wydarzeń ze swojego życia, które miały na niego jakiś wpływ. W tej książce próżno szukać jakiś ciekawostek z filmów w których Matthew brał udział. Wspomina o kilku z nich, ale raczej traktuje to jako przyczynek do opowiedzenia z jego perspektywy czegoś ważniejszego.
Matthew nie jest moim ulubionym aktorem, ale kojarzę go z kilku produkcji takich jak: Czas zabijana, Prawnik z Lincolna, Powiedz tak, Mroczna wieża, Wilk z Wall Strett czy świetnego serialu Detektyw i bardzo cenię sobie jego aktorstwo. Kiedy książka ukazała się na rynku, miałam ją w czytelniczych planach od samego początku, bo mimo braku fascynacji nim jako aktorem, Matthew intryguje mnie jako człowiek. Jego wspomnienia, zapiski tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że jest to inte...

"Zielone światła" to wspomnienia , autobiografia sławnego aktora, zdobywcy Oscara, człowieka który pracował ciężko by swoje marzenia spełnić . Myślę że większość z nas zna @officiallymcconaughey a przynajmniej fanki komedii romantycznych. Przyznaję szczerze, że z lekką obawą podchodziłam do lektury tej książki. Uwielbiam jego role filmowe i bohaterów jakimi się stawał na dużym czy to małym ekranie. Bałam się że zmienię zdanie , zgubił mnie chyba tok myślenia że przecież jakie tak charyzmatyczny, przystojny i bogaty człowiek mógł mieć problemy. Mój błąd. To nie jest tylko historia o karierze filmowej , to opowieść człowieka , który musiał ciężko pracować by być tu gdzie jest dziś.
To historia człowieka który realizował swoje marzenie czy to jeśli chodzi o karierę zawodową czy o życie prywatne.
To książka o bólu, stracie, nadziej i wątpliwościach które dotykają każdego z nas.
I dla mnie bardzo ważne to historia o rodzinie o dobrych i złych chwilach.
To też podróżowanie, zwiedzanie wszystkich tych niesamowitych miejsc z Matthew.
I najważniejsze to wspomnienia osoby , którą polubiłam jeszcze bardziej , nie tylko przez rolę jakie gra ale jakim jest człowiekiem.
A wam polecam ❤️ nawet jeśli nie jesteście fanami aktora to ta pozycja pokazuje jak należy się podnosić z kolan , walczyć z czernią która nas otacza i dążyć do celów które sobie stawiamy

Z czym kojarzy Ci się "zielone światło"?
Mi z sygnalizatorem mówiącym że można jechać.
I tak autor porównuje niektóre sytuacje że swojego życia - jak okazję, możliwości pójścia dalej. A światła pomarańczowe i czerwone to ostrzeżenia.

Aktor opisuje swoje życie w dość przykuwający uwagę sposób. Uroku dodają skany notatek, zdjęć, cytaty, złote myśli pasujące do opisywanej sytuacji.
Książka napisana z humorem chociaż czasem aż włos się jeży czytając co się działo w życiu aktora.

Świetne podsumowanie 50 lat z życia autora.

Ta książka to zbiór gawędziarsko opowiedzianych, szczególnie ważnych zdarzeń w życiu McConaugheya. A w dodatku tworzone na bieżąco podsumowania własnych decyzji, ogromną refleksyjność i otwartość na widoczny rozwój samoświadomości i poglądów, momentami autoterapia. Niesamowita historia, którą mogłaby posłużyć za scenariusz filmu, gdzie od toksycznego dzieciństwa udało się dotrzeć do poukładanej dorosłości i i ukierunkowanej realizacji celów i marzeń. Niesamowite i inspirujące doświadczenie.😊