Opinia na temat książki Złamane Serce w Toskanii

"Złamane serce w Toskanii" to książka o Justynie, osiemnastolatce stojącej u progu dorosłego życia. Wydaje się, że funkcjonuje ona w idealnym świecie: bogaci rodzice, spełnienie marzeń o artystycznych studiach i Radek, jej cudowny chłopak. Jeden wyjazd decyduje o tym, że los nie przeznaczył im wspólnej przyszłości. Czy Justyna otrząśnie się z traumy i czy będzie umiała pokochać jeszcze jakiegoś mężczyznę?

Książka Rafała Krzysztofa Jaworskiego to, poza wątkiem wypadku samochodowego, bajkowa wręcz idylliczna historia. Wszyscy bohaterowie są mili, uśmiechnięci i na wskroś perfekcyjni. Nie ma tu większych zwrotów akcji czy intryg a kolejność zdarzeń jest dość przewidywalna, mimo to osoby z romantyczną duszą będą czytać ją z przyjemnością. Autor przedstawia nam fabułę z ogromną delikatnością. Oczywiście Justyna cierpi, nie potrafi poradzić sobie z traumą a proces żałoby jest bardzo długi lecz przedstawiony w bardzo subtelnie. Całość historii zamknięta jest pewną klamrą co uważam za udany zabieg literacki.
Niestety książka nie jest bez wad. Dialogi, szczególnie w pierwszej części są bardzo formalne wręcz oficjalne - zakochani osiemnastolatkowie tak ze sobą nie rozmawiają (co potwierdził mój syn, którego poprosiłam o przeczytanie fragmentu). Od autora oczekiwałabym też lepszego rozeznania w kulturze kraju, o którym pisze. We Włoszech nikt nie je spaghetti czy pizzy na śniadanie. No i zdrobnienia oraz powtórzenia - jest ich stanowczo za dużo: Justyś i kolorowe kanapeczki to 100% cukru z cukrze, który łatwo może się przejść.

Współpraca recenzencka