Cytaty z książki "Złodziej czasu"

“Przypuśćmy, że przez tysiące lat obserwujecie powolne nawarstwianie się śniegu (...) stopniowo poznajecie jej ładunek szczęśliwych niedźwiedzi polarnych i fok, które nie mogą się doczekać nowego, wspaniałego życia na drugiej półkuli, gdzie podobno pola lodowe pełne są chrupiących pingwinów, i nagle bum! - tysiące ton nie wiadomo jakim cudem pływającego żelaza i ekscytująca ścieżka dźwiękowa...”

“Ciało to główna ludzka słabość.”

“Zwierzyna skręciła w wąską uliczkę i Igor przez chwilę miał nadzieję, że jest w okolicy ktoś z Gildii Złodziei. Bardzo chciałby zobaczyć, co się stanie, gdy któryś z nich stuknie ją w czaszkę, co było zwyczajowym wstępem do negocjacji.”

“-Mam pytanie. Czy możesz odpowiedzieć na nie wprost?
-Spróbuję, oczywiście.
-Co tu się dzieje, u demona?
Lu-tze zmiótł śnieg z kamienia.
-No tak... - rzekł. - Jedno z tych trudnych.”

“Chłód objął Lobsanga, poruszając się wolno niczym nóż sadysty.”

“-Ale nowicjuszom nie wolno tam wchodzić pod karą śmierci!
-To zabawny zbieg okoliczności - odparł sprzątacz (...) - Ponieważ śmierć to właśnie to, co cię czeka tutaj, jeśli zostaniesz.
I opadł w ciemność. Po chwili z głębi dobiegło nieoświecone przekleństwo.”

“Jedna z drobnych, ale pewnych mądrości życia mówi, że zwykle jest jeszcze jedna czekoladka ukryta wśród pustych papierków.”

“Co oznaczało, że według norm żywnościowych wielkich centrów czekoladowych w Borogrovii i Quirmie, ankhmorporska czekolada była formalnie klasyfikowana jako ser, a tylko dlatego, że miała niewłaściwy kolor, unikała zakwalifikowania jako zaprawa do kafelków.”