Recenzja książki Boginie

"Śmierć nie była dla niej czymś obcym; towarzyszyła jej od dzieciństwa, deptała jej po piętach, zerkała przez ramię. Mariana miewała niekiedy wrażenie, że została przeklęta przez jakąś nieżyczliwą boginię z greckiego mitu, która skazała ją na stratę każdego, kogo pokochała."

Mariana jest terapeutą grupowym. Mimo że niesie pomoc innym sama nie przepracowała śmierci męża. Kiedy w brutalny sposób ginie przyjaciółka jej siostrzenicy, kobieta bez zastanowienia wyjeżdża by udzielić wsparcia dziewczynie. Ponownie wkracza w mury Cambridge, w których sama studiowała. Wspomnienia zaczynają ją atakować ze zdwojoną siłą. Mariana próbuje rozgryźć zagadkę morderstwa. Kiedy dowiaduje się o tajemniczym stowarzyszeniu "Bogiń", któremu przewodzi charyzmatyczny, tajemniczy i jednocześnie pociągający profesor obiera go za cel i za wszelką cenę próbuje przypisać mu winę. Popada wręcz w pewnego rodzaju obsesję. Strach roztacza swój woal i rozpoczyna się walka dobra ze złem niczym w antycznej tragedii.

"Boginie" to thriller psychologiczny z wątkiem kryminalnym. Przez całą powieść przebija się przebiegłość spryt i pewność siebie sprawcy. Do tego główna bohaterka toczy wewnętrzną walkę ze sobą, z własnymi uczuciami, z przeszłością.
Książkę czyta się ekspresowo. Przyczyniają się do tego krótkie rozdziały i w większości płynne przejścia między nimi. Akcja nie pędzi, ale sukcesywnie posuwa się do przodu. Pomiędzy właściwymi rozdziałami dostajemy pierwszoosobową narrację prowadzoną najprawdopodobniej przez sprawcę. W toku jego wynurzeń poznajemy cały proces, który doprowadził do tego kim się stał.
Ta historia aż ocieka patosem. Wszystko jest ułożone, schludne, nachalnie eleganckie. Nie do końca to moja estetyka i lekko mnie to irytowało. Do tego imię Mariana, było powtarzane średnio co drugie zdanie jakby Autor nie umiał skonstruować wypowiedzi w inny sposób.
Do lektury tej książki podeszłam bardzo pozytywnie nastawiona, ale bez specjalnych oczekiwań.
Jedyny dział, który lubiłam w historii to właśnie starożytność więc wątek nawiązujący do greckich bogów bardzo mnie zainteresował. Autor w ciekawy sposób wplótł w fabułę fragmenty mitologii. To jest bezsprzeczny atut tej powieści. Dzięki temu nabrała charakteru.
Ogólnie rzecz ujmując "Boginie" podobały mi się, dobrze spędziłam czas jednak zabrakło tej iskry. Chwilę mi zajęło zanim się wciągnęłam. Zakończenie również nie dało efektu wow więc dla mnie ta książka to jedynie średnia półka.