Bracia Di Caro. Tom 2 recenzja

‘Bracia di Caro’ jest to kontynuacja, a zarazem zakończenie serii o tym samym tytule. Jednocześnie jest to książka, na którą bardzo czekałam, gdyż w pierwszej części się zakochałam, więc wyobraźcie sobie moją minę, gdy drugi tom mnie rozczarował.

Zacznijmy od początku, czyli stylu autorki. Tutaj nie mam żadnych zastrzeżeń, twórczość Pani Kingi jest mi dobrze znana, a jej styl pisania bardzo lubię. Jest lekki, przyjemny co sprawia, że jej książki czyta się z przyjemnością, tym razem również tak jest. Niestety rozczarowaniem dla mnie była fabuła przedstawiona w tej części. W pierwszym tomie było sporo emocji, zaskoczeń, niepewności, dostarczała czytelnikowi pewien dreszczyk oraz pobudzała ciekawość. W tym tomie tego nie doświadczyłam. Powiem więcej, fabuła była dla mnie bardzo przewidywalna, nie mówię, że w 100%, ale w sporej mierze tak. Postacie, które tak pokochałam i im kibicowałam w poprzedniej części stały się irytujące i wkurzające. Postawa Cristiano w stosunku do Kaylie bardzo mnie rozczarowała. Jego ciągłe odsuwanie jej i zbywanie oraz brak zaufania, którego sam wymagał było wręcz denerwujące. Podobnie jak postawa Kayli i jej ciągłe użalanie się nad sobą. Choć nie powiem pod koniec w końcu pokazała te przysłowiowe ‘jaja’, za co brawa.

W tej części na pewno dużo się dzieje. Jest więcej intryg, spisków i knucia, w które nie do końca czytelnik jest wciągany. Mimo wszystko w tym tomie bardziej czuć, że jest to romans mafijny. A jak romans to i są obowiązkowe sceny erotyczne. Są dość lekkie, napisane z wyczuciem i smakiem. Troszkę zabrakło mi bardziej wyczuwalnego napięcia między bohaterami, ale i tak przy tych scenach może zrobić się ciepło. Na uwagę zasługuje okładka, gdyż cała seria jest cudownie wydana.

Jest to ciekawa pozycja, taka na jedno posiedzenie. Mimo mojego rozczarowania treścią, które może być spowodowane, że naprawdę dużo oczekiwałam od tej książki, polecam wszystkim, którzy czytali pierwszą część. Całą resztę odsyłam do tomu pierwszego

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Muza.