Praga i jej bazary. Opowiadania i anegdoty o warszawskiej Pradze z lat 1950-1970 recenzja

Podczas czytania zrodziło się we mnie wielkie, dosłownie wielkie wręcz pragnienie przeżycia tamtych lat. Kłótni z oszustem zachęcającym do gry w trzy kubki, picie na weselu („(...) naturalnie na tak dużą imprezę jak wesele wszyscy rozsądni zabezpieczali swe żołądki, wypijając przed nią olej z puszki z sardynkami albo i zjadając pół osełki masła naraz”) a nawet podglądanie seansu w kinie „Syrena”, gdzie z samolotów Ruscy żołnierze skaczą na Berlin (stwory z białym prześcieradłem na plecach, co potem zostało wypróbowane na dwu-i-półlatku Andrzejku i okazało się wielce naciąganą bujdą filmową- choć ów berbeć doszedł nawet do pewnego poziomu mądrości i dobrobytu, co niejednokrotnie podkreślano - w wyniku upadku z piętra. Nie omieszkam jeszcze dodać o niebanalnych gościach weselnych, handlu futrami, butami, czy piciem wódki w pobliskiej restauracji - z nieodzownym śledzikiem w śmietanie.

„Praga i jej bazary” to niesamowita literacka poezja – dosłownie poezja i to z najwyższego poziomu. Genialna. Porywająca i wręcz otumaniająca. Nie sposób znaleźć właściwe słowa, które idealnie oddadzą jej piękno. Tekst okraszony jest zdjęciami, żartami, gagami sytuacyjnymi oraz grą słów. Według mnie, gdyby nie pracowitość i skrupulatność Pana Stanislausa, gdyby nie jego wrodzony talent i lekkość prowadzenia pióra, to świat wydawniczy byłby ubogi o diament. A wszystko to zebrane w dwustu stronicowej książce z oryginalnym zdjęciem na okładce – czarno-białym zdjęciem elegancko ubranych kobiet zmierzających na targ.

Klimat, jak stworzył autor aż kusi, aż zaprasza do przeniesienia w czasie. Zastosował tu plastyczny, jakże szarmancki styl pisania, co porywa. Swoboda ręki i bystrość umysłu oraz nader swobodne poczucie humoru – to wszystko razem sprawia, że Opowiadania o Pradze czyta się jak najlepszą powieść. Nic nie przewidujący człowiek zasiada do lektury chcąc w ramach kilku minut przerwy skubnąć kilka stron, a tu nagle okazuje się, że NIE można się oderwać. W tym wydaniu znalazłam odskocznię od codzienności, od problemów i od tego kim w ogóle jestem. Bo stałam się – bezsprzecznie – handlarką na bazarze Pragi i mam kartofle w ofercie. Umyte. Młode. Pyszne, a jakże. Mam towar z najwyższej półki rolniczej. Towar, który reklamuje się sam. JAK I KSIĄŻKA, KTÓRĄ BARDZO, BARDZO MOCNO POLECAM.