Czwarta powieść tom II recenzja

"Czwarta powieść tom II"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2020-10-22
Skomentuj
13 Polubień

„Każdy z nas ma prawo do gniewu, czasem nie ma innego wyjścia, to naturalne. Ale nie milczenie. Nie zawziętość. To nigdy nikomu nie przyniosło nic dobrego. Niczego nie rozwiązało”.

Regina nie poddaje się. Uparcie i konsekwentnie drąży temat Jolanty Wołyńskiej i jej dziwnego, a zarazem niepokojącego powiązania z jej najbliższymi. Na jaw wychodzi, coraz to więcej szczegółów, które w naszej bohaterce wywołują spore niedowierzanie. Jej ukochana babcia nie do końca jest tą osobą, za którą zawsze ją miała. Co zrobi z odkrytą prawdą?

Akcja tej części, podobnie jak pierwszej toczy się dwutorowo, mamy czasy współczesne i intrygującą przeszłość, którą autorka umiejętnie nam dawkuje. W przejmujące tło historyczne idealnie wplecione losy zwykłych ludzi. Autorka posługuje się pięknym, leki, bardzo plastycznym językiem. Ciekawie ukazani bohaterowie, barwne, zupełnie różne osobowości. Każdy z nich ma swój, zupełnie różny punk widzenia. Te same fakty, a zupełnie odmienna perspektywa ich postrzegania. Co do Reginy początkowo miałam bardzo mieszane uczucia, jednak stopniowo wraz z rozwojem wydarzeń, bardzo zyskała w moich oczach. Jest osobą bardzo ciepłą, łagodną, mało asertywną.

Mroczne tajemnice z przeszłości, w końcu po latach ujrzą światło dzienne i zburzą wzajemne serdeczne relacje. Miłość i jej różne oblicza, trudne pokomplikowane relacje międzyludzkie. Podejmowanie decyzji, od których nie ma odwrotu i z których konsekwencjami trzeba się mierzyć przez całe życie. Brak szczerych rozmów prowadzi do ślepego zaułku. Tylu problemów, rozczarowań, niedomówień i naszych mylnych insynuacji można by uniknąć dzięki szczerej, spokojnej rozmowie. Trwały rozpad rodziny, brak porozumienia i zrozumienia. Próba przebaczenia…

Smutna, poruszająca historia o przebaczeniu, tajemnicach, szukaniu własnych korzeni. Powieść niesie ogromne emocje, porusza i daje do myślenia. Ukazuje w całej okazałości, że nie warto trwać w swoim zapamiętaniu, uporze. Warto otworzyć się na ludzi, docenić ich troskę i serdeczność. Życie tak szybko nam ucieka. A co jeśli okaże się, że jest już za późno? Zakończenie bardzo mi się podobało, wszystko do końca zostało wyjaśnione. Polecam :)

Moja ocena:

Data przeczytania: 2020-10-22
× 13 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Czwarta powieść tom II
Czwarta powieść tom II
Agnieszka Janiszewska
7.2/10
Cykl: Czwarta powieść, tom 2

Czasem w milczeniu słychać dużo więcej, niż echa niewypowiedzianych słów. Miłość, przywiązanie oraz piękne wspomnienia z dzieciństwa stoją w sprzeczności z prawdą odkrywaną przez Reginę, która spoty...

Komentarze
Czwarta powieść tom II
Czwarta powieść tom II
Agnieszka Janiszewska
7.2/10
Cykl: Czwarta powieść, tom 2
Czasem w milczeniu słychać dużo więcej, niż echa niewypowiedzianych słów. Miłość, przywiązanie oraz piękne wspomnienia z dzieciństwa stoją w sprzeczności z prawdą odkrywaną przez Reginę, która spoty...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Regina, bohaterka książki Agnieszki Janiszewskiej jest pasjonatka literatury, marzycielka, osoba, która poświęciła się pisaniu książek, skończyła polonistykę i bibliotekoznawstwo. Kobieta napisała ju...

@humanistycznieee @humanistycznieee

Czwarta powieść to historia, która porusza. To powieść, która zapada w pamięci. W drugiej części Regina nadal drąży temat Jolanty. Próbuje odnaleźć sens, dlaczego to ona została wybrana przez Karoli...

@Zaczytanablondynka @Zaczytanablondynka

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Mieszko. Wyjście z cienia
"Mieszko. Wyjście z cienia"

Nie można stać w miejscu, trzeba przeć do przodu i do przodu. Bo kto nie idzie dalej, a stoi czy na zadku siedzi zadowolony z tego co już ma, ten cofa się jeno i traci p...

Recenzja książki Mieszko. Wyjście z cienia
Ostatnia tajemnica
"Ostatnia tajemnica"

“Łzy nie są dobre, ale jeśli już mają być, to lepiej niech wszystkie wypłyną. Najgorzej jest trzymać je w sobie”. Sabina jest straszą panią, znajduje się na końcu swoje...

Recenzja książki Ostatnia tajemnica

Nowe recenzje

Rose Madder
Rose Madder
@ladybird_czyta:

Rosie Daniels żyje w piekle. Porażający ból wielokrotnie poobijanych ciężkimi buciorami nerek, niezliczone blizny po ug...

Recenzja książki Rose Madder
O miłości
Mamy prawo popełniać błędy, mamy prawo się z ni...
@karolareads:

O miłości ks. Piotra Pawlukiewicza to książka, którą pochłonęłam w jeden wieczór. Nie mogłam oderwać się od stylu, w ja...

Recenzja książki O miłości
O Małej Hydrze, która nauczyła się latać
O MAŁEJ HYDRZE, KTÓRA NAUCZYŁA SIĘ LATAĆ
@marcinekmirela:

„O MAŁEJ HYDRZE, KTÓRA NAUCZYŁA SIĘ LATAĆ” WSPÓŁPRACA REKLAMOWA — AUTOR: Artur Tojza WYDAWNICTWO: SELF PUBLISH...

Recenzja książki O Małej Hydrze, która nauczyła się latać
© 2007 - 2024 nakanapie.pl