Trudny wybór recenzja

Od wydarzeń z części pierwszej mija pół roku i ponownie spotykamy bohaterów w drugiej odsłonie pt.: "Trudny wybór". Kaja i Maja prowadzą agencję detektywistyczną, którą nazywają Kajmak Investigation. Pomagają im Darek i Maks, których poznaliśmy w „To nie przypadek”. Teraz planują nakręcenie filmiku reklamującego działalność firmy, więc umawiają się z Radkiem, który zajmuje się tego rodzaju produkcją, w parku Praskim. Tam, w oczekiwaniu na ekipę, Maja z przyjaciółką widzą starszą kobietę siedzącą na ławeczce. Staruszka jest w kiepskim stanie psychicznym, więc dziewczyny postanawiają jej pomóc. Dowiadują się, że przyczyną tego stanu jest zniknięcie jej ukochanej wnuczki, Aleksandry Roli. To, co dzieje się z Olą dowiadujemy się na początku fabuły, gdyż ona osobiście opowiada nam o wydarzeniach poprzedzających jej zniknięcie. Teraz sprawa nie wygląda najlepiej, gdyż jest ona podejrzewana o przyczynienie się do śmierci swojej współlokatorki, Anki. Tak to wygląda z zewnątrz. My, jako czytelnicy, wiemy znacznie więcej, znając dramat, jaki rozegrał się w mieszkaniu cztery tygodnie temu, ale dla agencji detektywistycznej Kajmak rozpoczyna się trudna i niebezpieczna droga do poznania prawdy.

Autorka zachowała formę prezentowania wydarzeń, którą mieliśmy w części pierwszej, czyli pokazuje sytuację z dwóch różnych perspektyw: ofiary i Kai. Wiemy w ten sposób, co dzieje się z Olą, kto jest winien i co się wydarzyło, więc nie ma tu zbyt dużo tajemnic. Natomiast nie brakuje wielu zwrotów akcji i śledzenia postępów w rozwikłaniu zagadki przez agencję detektywistyczną. Nie jest to czysty kryminał, gdyż można w nim odnaleźć wątki obyczajowe, głównie związane z Kają i jej relacją z Darkiem. W tej części jest więcej odważniejszych scen opisanych tak, że działają na wyobraźnię, ale też więcej ofiar. To sprawia, że fabuła jest bardziej brutalna, mroczna i erotyczna. Nie zawsze jest miło, częściej można poczuć przysłowiowe ciarki na plecach, ale mimo to czyta się o kolejnych przygodach bohaterek szybko i z zainteresowaniem. To zasługa stylu autorki, która potrafi przekazać całość w odpowiedni sposób, dodając nie raz szczyptę humoru, a czasami pozwala poczuć nastrój grozy, niebezpieczeństwa i strachu.

Każda z części „Zaufaj i podążaj” jest pomyślana tak, że można czytać je niezależnie. Każda z prowadzonych spraw jest doprowadzona do końca w jednym tomie, a jedynie niektóre wątki są łącznikiem z poprzednią częścią. Dotyczy to głównie Kai, która jest tu osobą wiodącą, gdyż działania detektywów obserwujemy z jej punktu widzenia. Są to jednak motywy, które nie zakłócają czytania, gdyż autorka krótko nawiązuje do wcześniejszych wydarzeń, ułatwiając odnalezienie się tym czytelnikom, którzy zetknęli się z tym tytułem najpierw lub też czytają go po dłuższej przerwie po poznaniu pierwszego tomu pt. „To nie przypadek”. Zakończenie jest bardzo dynamiczne, a finałowe sceny zachęcają do sięgnięcia po kolejną dawkę emocji spowodowanych przez bohaterów.

Książkę przeczytałam, dzięki autorce