Druga strona recenzja

Druga Strona Kim Holden to kolejna powieść autorki, która poprzez „Promyczka’’ podbiła moje serce. Kupiłam ją dość dawno, jednak po pierwszym podejściu, zatrzymałam się po kilku rozdziałach. Sama do końca nie wiem dlaczego, ale podejrzewam, że chodzi o to, że jej poprzednia seria miała inny charakter. Tam utalentowana i niezwykle kochająca dziewczyna zmaga się z przeciwnościami życia oraz tym, że jej czas jest ograniczony. Tym razem pisarka postawiła na niby podobny, a jednak całkowicie inny problem- tym razem główny bohater również próbuje przetrwać, lecz ma on dość pesymistyczne spojrzenie na przyszłość. Dużą rolę także mógł także odegrać czas akcji, która toczy się w latach 80 XXw.( zazwyczaj wybieram książki z akcją w czasie teraźniejszym, lecz jak się okazało może to się zmieni ).

Toby Page jest nastolatkiem, który w swoim dotychczasowym życiu przeżył wiele rozczarowań i stracił poczucie własnej wartości. Jest on nieśmiały, skupiony na rutynie, z pozoru dość chłodny i nieobyty ze światem, lecz za tym wszystkim kryje się chłopak o wielkim sercu, zawsze chętny do pomocy, uczynny i odpowiedzialny. Nosi na barkach ogromny ciężar, który z każdym dniem przygniata go coraz bardziej. Uważa, że został porzucony przez matkę z powodu tego co spotkało tak naprawdę najbliższą mu osobę. Właściciel kamienicy bierze go jednak pod swoje skrzydła, a dzięki dorywczej pracy jako dozorca zarabia na swoje utrzymanie. Żyje odliczając dni, przekonany o swoim beznadziejnym losie. Wszystko zmienia się w dniu, gdy do jednego z mieszkań wprowadza się Alice i stopniowa wkrada się w mroczny świat chłopaka wnosząc odrobinę światła. Jest ona dziewczyną pozytywnie postrzegającą każdą przeszkodę- patrzy na nią jak na coś co pozwoli nam stać się lepszymi ludźmi. Pomimo tego co ją spotkało stara się być niezależna i pełna optymizmu. Razem z Tobym odkrywają siebie nawzajem , uczą postrzegać się wzajemnie ze swoich perspektyw i wspólnie czerpać siłę do życia.

Każda historia ma jednak dwie strony. Kilka rozdziałów przeplatających całą historię dotyczących przeszłości nie mają większego znaczenia, do momentu ostatnich części powieści. Wtedy właśnie zostaje ukazany nam cały obraz wydarzeń, wiemy jak to wyglądało z realnego punktu widzenia, a także jak tajemnice i sekrety mogą niszczyć duszę człowiekowi doprowadzając ją w skrajności.

Całość ostatecznie łamała mi serce, lecz nie z powodu zakończenia , lecz dlatego, ze serca prawie wszystkich bohaterów zostały strzaskane, a wszystkie fundamenty ich życia zaczęły się rozpadać. Jednak to wszystko było potrzebne by zacząć żyć i uwolnić się od cieni przeszłości. Historia ta wzrusza, zaskakuje i zmusza do płaczu. Każda strona tej książki przesiąknięta jest uczuciami i prawdziwością, która idealnie odzwierciedla trudy i walkę o przetrwanie. Każdy człowiek, przedstawia światu jakąś maskę- chce by widziano tylko to co chce pokazać, a prawdę ukrywa z dala od innych. Próbujemy się wpasować i nie wyróżniać, nawet za cenę własnego szczęścia.

Co naprawdę mnie wzruszyło w tej historii to historie opisane z punktu widzenia kogoś innego. Toby starając się postąpić właściwie i uczciwie, robiąc coś bezinteresownie lub próbując odpokutować coś czemu jak sądził był winny- zmieniał życie innych ludzi na lepsze, był dla nich aniołem stróżem i jak on stał się wybawieniem i drugą szansą na zaczęcie nowego, lepszego życia.

Ten młody chłopak widzi w sobie tylko wady, i to ich się kurczowo trzyma, nie widzi tego jak inni go postrzegają i jak ważną osobą jest dla nich. Poczucie winy nie pozwala mu czerpać radości z życia i każe się karać za każdą szczęśliwą myśl; uważa, że nie zasługuje na nic dobrego a jego życie już dawno przestało się liczyć.

Miłość choć trudna i bolesna jest szczera i bezwarunkowa. Ratuje to, co powinno zostać uratowane.

Długo czekałam na kolejne książki Kim Holden, i muszę przyznać, że o ile ,,Promyczek ” już zawsze będzie na pierwszym jak dla mnie miejscu, to ta powieść nie kryje się w jej cieniu, lecz ukazuje kolejny aspekt naszej egzystencji z którą musimy się mierzyć każdego dnia.

Jeśli macie więcej wolnego czasu to z całego serca zachęcam po sięgnięcie po tą książkę, i zapewniam, że jeśli ją zaczniecie to z powrotem odłożycie ją dopiero po przeczytaniu ostatnich wersów na ostatniej stronie.