Królowa traci głowę recenzja

„Dynastia Tudorów. Królowa traci głowę” jest książką napisaną na podstawie scenariusza serialu „The Tudors”. Serial ten zyskał sobie wielu fanów, nakręcone zostały cztery sezony, które można było obejrzeć np. na kanale TVP1. Lektura natomiast została wydana w tym roku. Opowiada ona o losach znanego nam z szkolnych lekcji historii Henryka VIII z zupełnie innej perspektywy. Nie jest to już któryś tam król z kolei, który wprowadził kilka reform. Jest to władca nieprzewidywalny, pewny siebie i wykorzystujący władzę do własnych przyjemności. Można powiedzieć, że był osobą bez serca, a już z pewnością bez Boga. Na kartach tej książki dowiadujemy się o kilku faktach z jego życia. Zapewniam, że jego postępowanie okaże się dla Was wstrząsające, a najgorsze jest to, że nie jest to bohater fikcyjny – wszystkie to zdarzyło się naprawdę.

Na początek może trochę historii i przypomnienia. Dynastia Tudorów rządziła w Anglii w latach 1485-1603, natomiast sam Henryk VIII rozpoczął swoje panowanie w roku 1509. Doprowadził on do rozłamu Kościoła rzymskokatolickiego i ustanowił swój własny Kościół anglikański. Zniszczył wiarę poddanych, jak i swoją (jeśli kiedykolwiek w ogóle wiara w Boga miała miejsce w jego sercu) z powodów osobistych. Jak wiemy, kościół nie toleruje rozwodów, nawet lub w szczególności, jeśli chodzi o pary królewskie. Dla Henryka małżeństwo z Katarzyną Aragońską było tak naprawdę skończone i nie obchodziło go, co myślą o tym inni. Miał on nową kochankę Annę Boleyn, którą zamierzał ustanowić królową, do czego koniec końców doprowadził. Czy poddani zgodzą się na diametralną reformację i po cichu zniosą wybryki króla? Czy może sprzeciwią się razem z papieżem i wspólnie dokonają cudu? Wszystkiego dowiecie się w tej książce.

Głównym bohaterem jest sam król Henryk VIII. Poznajemy go, gdy dopiero co zostaje mianowany głową kościoła. Na początku nie wydawał mi się złym człowiekiem, jego egoizm, bezwzględność i nieczułość poznałam dopiero później. Czy był on dobrym królem? Z pewnością nie. Owszem, posiadał niesamowitą pewność siebie, ale los poddanych kompletnie nie miał dla niego znaczenia! Ponadto, był okropnym mężem i ojcem. Własną żonę wygnał, córkę również i zabronił jakichkolwiek kontaktów między nimi. Mógł wszystko i chętnie to wykorzystywał. Warto też napisać kilka słów o Annie. Niestety również nie mogę zaliczyć jej do pozytywnych postaci. Z jednej strony wydaje mi się, iż szczerze kochała króla, z drugiej jednak była intrygantką i często myślała tylko o własnej wygodzie. Widziałam w niej jednak mnóstwo ludzkich uczuć: lęk, niepewność i zazdrość. Miała ona serce i czasami nawet jej współczułam – w przeciwieństwie do króla. Warto wspomnieć też o zaciętości prawdziwej królowej Katarzyny i jej córki Marii. Zawsze uważały, że są prawowitymi członkiniami rodziny królewskiej i nie wyrzekną się tytułów. Żadna nigdy nie zdradziła drugiej. Do końca pozostały sprawiedliwe.

Serialu nie miałam okazji obejrzeć, ale zamierzam to zrobić w najbliższych dniach. Książka bardzo mnie do tego zachęciła. Po pozostałe części lektury muszę sięgnąć obowiązkowo. Losy Tudorów były tak fascynujące, że nie mogłam się od nich oderwać. Nigdy nie wiało nudą, ciągle odkrywałam nowe intrygi, bohaterowie również są niesamowicie wyraziści. Najlepsza z tego wszystkiego jest moim zdaniem fabuła, a największy czar tej historii to fakt, że jest ona prawdziwa. Nauka historii w tak ciekawy sposób na pewno pozostanie mi w pamięci dłużej niż lekcja historii, na której dowiedziałam się kilku podstawowych rzeczy o Henryku. Król niesamowicie mnie zaskakiwał, niestety częściej negatywnie. Książkę czyta się szybko i łatwo, ponieważ jest bardzo przyjemna i niezbyt wymagająca. Jest to dobra lekcja historii oraz chwila relaksu na jakieś 3 – 4 godziny.

Z przyjemnością polecę książkę dosłownie wszystkim. Dla fanów historii będzie to powtórka z rozrywki, natomiast dla innych czytelników niesamowita lekcja, na której z zapartym tchem śledzić będziecie losy bohaterów. Wystarczy poświęcić jeden dłuższy wieczór, aby dowiedzieć się kilku naprawdę ciekawych rzeczy. Dzięki tej książce możemy w przyjemny sposób pogłębić swoją wiedzę. Ten utwór podbije Wasze serca, podobnie jak serial, który podbił już serca wielu fanów.

„- Opowiem wam pewną historię – zaczął. – Kiedyś, gdy byłem chłopcem, poszedłem popływać i fala zaniosła mnie daleko od brzegu, na głębokie wody. Modliłem się głośno do Boga i wtedy nadeszła przyjazna fala, która wypchnęła mnie z powrotem na brzeg…
Kardynałowie słuchali uważnie.
- Podobnie jest z królem Anglii. Fala poniosła go daleko od brzegu, ale on jeszcze o tym nie wie. Nie prosi Boga o pomoc. Wydaje mu się, że potrafi pływać sam. Ale wkrótce, już bardzo niedługo, przekona się, że nie płynie, lecz tonie.”