Nowy Przywódca recenzja

Lubię czytać antyutopie i złowrogie wizje przyszłości, dlatego byłam zachwycona trylogią „Świat po Wybuchu”. Pierwszy tom, „Nowa Ziemia” zrobił na mnie świetne wrażenie, dlatego nie mogłam oprzeć się „Nowemu Przywódcy”, który jest kontynuacją. Przypomnę tylko, że świat już nie przypomina tego, który mamy teraz za oknami. Większość osób żyje w biedzie, brudzie i przymierając głodem, a do tego zmagając się mutacjami i będąc w ciągłym niebezpieczeństwie. Nielicznym szczęśliwcom natomiast udało się przetrwać w Kopule, gdzie w sterylnych warunkach wiodą swoje życie i nie wychodzą na skażoną strefę. Pressi pochodzi z pierwszego świata, Partridge z drugiego. Ta dwójka, choć całkowicie różna, połączy siły i odkryje pewne tajemnice, które jednak ściągną na nich kolejne wyzwania. Czy im podołają? Co takiego los im jeszcze ześle? Przyszłość Ziemi leży w ich rękach. Czy to nie zbyt wiele jak na tak młodych, choć już doświadczonych przez życie, bohaterów? Nic nie zdradzę! Cóż... Druga część dorównała pierwszej! Z niemałym zacięciem czytałam kolejne strony, od których dosłownie nie mogłam się oderwać. Fabuła poprowadzona jest bardzo sprawnie i dynamicznie, emocje buzują w ciele a napięcie rośnie i opada niczym sinusoida. Dochodzi jeszcze wątek psychologiczny i romantyczny. Ogromnym plusem jest drobiazgowo i realistycznie nakreślony świat przyszłości, który bez trudu mogłam sobie wyobrazić dzięki plastycznemu językowi i barwnym opisom. Jeżeli lubicie postapokaliptyczne lektury, to koniecznie musicie sięgnąć po książki Julianny Baggott. Polecam!!

Moja ocena: 5,5/6