Klubowe dziewczyny recenzja

Nie powinno się oceniać człowieka po jego wyglądzie i zachowaniu, bo to mogą być tylko pozory. Niejednokrotnie sama tego doświadczyłam, zresztą podobnie jest z ocena książki, nie zawsze okładka mówi nam o tym co znajdziemy w środku.
Świat klubów (nie tylko warszawskich) nie jest mi znany, lecz już problemy, z którymi zmagają się bywające tam dziewczyny raczej tak.
Przyznam, że te opowiadania Ewy Hansen przeczytałam z wielką przyjemnością. W tak małej formie autorka zawarła bardzo dużo treści wywołującej niesamowite wrażenie i masę skrajnych emocji.
Z wielką lekkością napisane historie opowiadają o trzech młodych kobietach, które chcą zapomnieć o problemach, mają nadzieję, że w klubie im się uda.

Pierwsze opowiadanie najbardziej na mnie wywarło wrażenie, gdyż stykam się z podobnym co jego bohaterka Marta, problemem z chorobą. Ja co prawda nie brałam pod uwagę takich rozwiązań jakie wybrała ona, ale sposób myślenia miałam nieco podobny. Pewnie dlatego wywołał u mnie takie emocje...
W drugim opowiadaniu poznajemy Jankę, jej problem jest zupełnie inny, chociaż również dotyka wielu ważnych spraw. Co prawda trochę moim zdaniem akurat chyba autorka nieco przesadziła, bo ta historia zbytnio mi się dłużyła. Lecz Janka również chce się napić i zapomnieć o tym co było...
Trzecie opowiadanie to historia Wery, która postanowiła w klubie odreagować na brak wiadomości od swojego partnera...
W ten piątkowy wieczór trzy przykładowe kobiety są w klubie niby każda z innego powodu, lecz jednak coś je łączy ze sobą, wszystkie szukają tego samego, szukają zapomnienia. Chociaż każdej z nich wydaje się, że reszta osób w klubie nie ma problemów, to nawet nie zdają sobie z tego sprawy, jak bardzo się mylą. Każda z nich przeżywa swoją historię, lecz wszystkie maja jeden cel - napić się i zapomnieć.

Nie chcę zbyt dużo zdradzać, bo warto samemu przeczytać tę książkę. Dodam, że autorka bardzo dobrze wykreowała bohaterki, które chociaż z jednej strony wydają się silne i pewne siebie, twardo stąpające po ziemi, to okazują się zagubione, słabe i zakompleksione.
Ewa Hansen porusza tu wiele ważnych problemów jak walka ze śmiertelną chorobą, walka ze zdradą i demonami z przeszłości, które mocno działają na emocje. Okazuje się, że trzeba pisać wielkiego tomiszcza żeby zaintrygować czytelnika i wciągnąć w wir wydawałoby się lekkiej lektury.

Jak sobie poradzą dziewczyny w klubie? Czy uda im się zapić i zapomnieć o problemach? Czy ktoś im w tym pomoże?
To już musicie sprawdzić sami.
Ja mogę tylko Was zachęcić do lektury książki „Klubowe dziewczyny”, bo warto.