Gra na cztery recenzja

 Gra na cztery" to historia młodych kobiet - dwóch skrzypaczek, menadżerki kwartetu oraz dziennikarki pracującej dla gdańskiej gazety. Wszystkie mają za sobą burzliwą przeszłość. Uwikłane są w różnorakie niezdrowe relacje. Każda dąży do osiągnięcia ideału, lecz ta walka nie zawsze jest fair. Czasem zapominają, iż w rywalizacji ważny jest zdrowy rozsądek. Idą do celu po trupach. Czy opamiętają się? Czy uda się osiągnąć swój cel bez krzywdzenia innych osób?
 
 Hanna Cygler w swej książce pokazuje czytelnikowi, jak trudne jest życie, jak wiele człowiek musi poświęcić, aby być dobrą żoną, dziennikarką, skrzypaczką. Praca w filharmonii wcale nie jest taka łatwa. Aby stać się dobrą skrzypaczką trzeba wiele wyrzeczeń w życiu osobistym. Filharmonia rządzi się swoimi prawami. Nieważny jest człowiek w niej, za to ważne jest aby grać.
 Autorka ukazuje także sytuację, kiedy dwie osoby, które rywalizują ze sobą i pałają niechęcią do siebie, dowiadują się, iż są siostrami. Kiedy poznają tę prawdę oraz prawdziwą historię swojego życia zmienia się ich nastawienie do siebie nawzajem.
 
 Książkę czyta się bardzo szybko. Jej fabuła jest wciągająca, dzięki bardzo dobrym dialogom, ale przede wszystkim dzięki opisom, które autorka zastosowała. Opisy uczuć, przeżyć bohaterów nacechowane są emocjami w taki sposób, że historia wciąga czytelnika. Nie można obok tej historii przejść obojętnie i nie zastanowić się nad tym, czy czasem nie jest tak, że praca za bardzo nas pochłania.
 
 Było to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale myślę, że nie ostatnie. Autorka pisze lekkim, prostym językiem.
 
 Jedynym minusem jaki zauważyłam było to, iż niektóre wątki były za długie. Wystarczyłoby je skrócić i byłoby idealnie :)
 
 Polecam książkę na wiosenne popołudnia 
 
 Moja ocena: 8/10