Grób w górach recenzja

Od chwili gdy przeczytałem trylogię Millenium Stiega Larssona zainteresowałem się kryminałami skandynawskimi. Zaliczyłem m.in. książki Camilli Läckberg, Henninga Mankella, Mari Jungstedt ale chyba praca zbiorowa Hjortha i Rosenfeldt zrobiła na mnie największe wrażenie (zaraz po Millenium). Wartka akcja, dobra gra napięciem, perfekcyjnie oddane charaktery postaci jak i w ciekawy sposób przedstawiony obraz szwedzkiego społeczeństwa w szerokim tego słowa znaczeniu. Nie zdarza się to często w książkach których akcja łączy się ze sobą, ale w tym przypadku każdy kolejny tom, moim zdaniem, jest ciekawszy od poprzedniego.
Autorzy prowadzą akcje na kilku przenikających się i zazębiających płaszczyznach. W tej książce mamy:
- dziennikarza śledczego szukającego zaginionych emigrantów
- znalezione w lesie zwłoki pozbawione zębów i rozebrane do naga przez zakopaniem
- dwa wątki osobiste psychologa Sebastian Bergman związane z córką i kochanką
Mimo to czytelnik nie czuje się zagubiony, bo poszczególne wątki przedstawiane są w sposób czytelny i wyraźny.

Muszę się przyznać, że książki są wciągające jak chodzenie po bagnie. Każdy z tomów czytałem jeden dzień zaniedbując z lekka pracę – trudno, taka karma :o).

Na koniec dodam tylko że warto czytać te książki po kolei: