Jesienny koktajl recenzja

Jesienny koktajl

Autor: @xVariax ·1 minuta
2011-09-20
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
„Jesień jest piękna. Tylko trzeba się nauczyć dostrzec piękno i w listopadzie”. Alina to nowoczesna i wyzwolona kobieta po sześćdziesiątce. Młoda duchem, energiczna oraz bardzo postępowa. Dla niej życie na emeryturze wcale się nie kończy, a dopiero zaczyna. Nareszcie ma czas tylko dla siebie. Taniec, brydż, SPA, modne ubrania i makijaż, bo kto powiedział, że w tym wieku nie można zaszaleć. Dzieci odchowane, wnuki już prawie dorosłe, zatem przyszła pora na spełnianie własnych pragnień. Książce pani Kwiatkowskiej z pewnością nie można odmówić pogody ducha, ani niewyczerpanych pokładów pozytywnej energii. Po licznych pozycjach o rodzinnych dramatach i przeciwnościach losu pojawił się Jesienny koktajl. Powieść o tym, że na emeryturze wcale nie musi być nudno. Przysłowiowa jesień życia to pora na realizację marzeń, zdobywanie nowych doświadczeń i umiejętności. Kurs obsługi komputera, uniwersytet trzeciego wieku, harmonogram zajęć Aliny pęka w szwach. Może odrobinę za dużo tu jasnych stron życia, bo przecież nikt nie ma go aż tak idealnego, lecz traktując tę powieść wyłącznie rozrywkowo, z pewnością się na niej nie zawiedziemy. Główna bohaterka nie należy do zamożnych, ale też nie musi przeliczać każdego grosza. Oszczędza oraz racjonalnie wydaje swe pieniądze, jednak gdy trzeba, stać ją na spontaniczność. Sama twierdzi, że w jej wieku nie należy się już przejmować opinią innych, dlatego raz zachowuje się jak doświadczona kobieta – udzielając rad potrzebującym - a kiedy indziej nie brak jej uroku dziecka, gdy zajada się czekoladowymi pralinami. Pewien artysta śpiewał, że „w życiu piękne są tylko chwile”. Trudno się z nim nie zgodzić, ale tych chwil mogą być dziesiątki, a nawet setki każdego dnia. Wystarczy przestać oglądać się za siebie i zacząć czerpać z życia to, co najlepsze. Kiedy za oknem jesienna szaruga pozbawia was energii, zażyjcie ten koktajl. Działa błyskawicznie :) Jolanta Kwiatkowska „Jesienny koktajl” Ilość stron: 160 Wyd. Mg Warszawa 2009 Ocena: 4/6 http://od-deski-do-deski.blogspot.com/2011/09/jesienny-koktajl-jolanta-kwiatkowska.html
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Jesienny koktajl
Jesienny koktajl
Jolanta Kwiatkowska
7/10

Motto: Żyj szczęśliwie - zawsze możesz. Bez względu na wiek wyszukujemy i zadręczamy się tym, co złego nas spotkało. Rozpamiętujemy bolesne momenty. Bohaterka książki chce nakłonić otoczenie do zmiany...

Komentarze
Jesienny koktajl
Jesienny koktajl
Jolanta Kwiatkowska
7/10
Motto: Żyj szczęśliwie - zawsze możesz. Bez względu na wiek wyszukujemy i zadręczamy się tym, co złego nas spotkało. Rozpamiętujemy bolesne momenty. Bohaterka książki chce nakłonić otoczenie do zmiany...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Każdy może zmienić coś w swoim życiu niezależnie od wieku, płci czy pochodzenia. Jednym zmiany przychodzą łatwo a innym trudniej. Niektórzy potrzebują czasu, muszą dojrzeć, aby wybrać drogę swojego ży...

@ZaczytanaMery @ZaczytanaMery

Pozostałe recenzje @xVariax

Ars Dragonia
Ars Dragoni

To już kolejny raz, kiedy dałam się skusić okładce. Wiedziona przeczuciem, że książka ze smokiem w tytule nie może być kiepska, usiadłam, zaczytałam się i przepadłam w r...

Recenzja książki Ars Dragonia
Nie tylko o łajdakach
Nie tylko o łajdakach

Część z Was będzie kojarzyć nazwisko autorki z popularną nie tak dawno książką Blondyn i Blondynka, gdzie opowiada ona o swojej chorobie oraz przyjaźni z pewnym czworonog...

Recenzja książki Nie tylko o łajdakach

Nowe recenzje

Róże i fiołki
Intrygująca i niezwykle klimatyczna!
@maitiri_boo...:

„Róże i fiołki” Gry Kappel Jensen to tom otwierający młodzieżową trylogię fantasy, który przenosi nas do tajemniczego, ...

Recenzja książki Róże i fiołki
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęczyna
@CzarnaLenoczka:

W świecie gdzie woda i świeże powietrze nie są oczywistością a towarem luksusowym pajęcza bogini ma oko na wszystkie sw...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
Na trwogę bije dzwon
Fascynująca podróż do przedwojennego Poznania
@czytanie.na...:

Niektóre książki zajmują szczególne miejsce w naszych sercach. W moim na stałe zagościła seria kryminalna z Antonim Fis...

Recenzja książki Na trwogę bije dzwon