Królowa Dzikusów recenzja

„Królowa Dzikusów” to trzecia część cyklu fantasy z domieszką romansu i sensacji, którego niekwestionowaną gwiazdą jest waleczna i nieco szalona Aline. Księżniczka i as wywiadu w jednej osobie, która nie chce być jedynie ozdobą u boku męża w konserwatywnym Królestwie Żeglarzy. Chce żyć pełną piersią, móc decydować o sobie i swoich losach. Jej przygody wciągnęły mnie tak bardzo, że ich dalszy ciąg przeczytałam z zapartym tchem gdy tylko odebrałam książkę od kuriera.
I tak jak w pierwszej części mogliśmy wraz z bohaterami surfować po falach w liberalnym Cesarstwie Słońca, w drugiej poznać zaciekłość i konserwatyzm Królestwa, tak część trzecia przenosi nas na zimną i surową Północ.

Aline zmuszona do ucieczki zarówno przed rodziną, jak i byłym kochankiem znajduje schronienie u boku Michela w jego rodzinnych stronach. Pozornie nieprzyjazna kraina ma swoje plusy. Brak tu hipokryzji, która tak mierzi dziewczynę. Dużo jednak pracy będzie ją kosztować wyrobienie sobie pozycji i uznanie jej za Królową. Nie tylko musi zasłużyć na szacunek poddanych, ale przejść próby, by stać się prawdziwą Kobietą Północy. Tylko wtedy też uda jej się scalić ten naród nieprzywykły do współdziałania i stworzyć armię, która będzie w stanie bronić się przed zakusami Cesarstwa.

Bo starcie jest nieuniknione, tym bardziej że podsycane pobudkami osobistymi. Czy doświadczenie i umiejętności strategiczne Aline, stworzenie armii i budowa podziemnego miasta wystarczą, by dać odpór siłom wroga?

Można zatracić się zarówno w tej krainie, egzotycznej w swej dzikości, z wierzeniami i rytuałami sięgającymi daleko w strefę duchową, jak i w emocjach, których dostarczają nam losy bohaterów.

Tak wąska jest granica pomiędzy miłością a nienawiścią, między lojalnością a zdradą. A ta ostatnia połączona z urażoną dumą budzi chęć zemsty, choćby za cenę tysięcy niewinnych istnień. Jednak to zakończenie rozbiło mnie na tysiąc kawałków. Nawet jeśli kolejnej części uda się je posklejać, to w sercu już zawsze zostanie rysa.

To nie tylko wciągająca, ale i niosąca wiele wartościowych przekazów seria fantasy, w której magia przeplata się z problemami zwyczajnego życia, a dylematy władców, ze zwykłymi ludzkimi marzeniami i rozterkami. Nawet jeśli nie jesteście fanami tego gatunku, to zachęcam Was do podążenia śladami Aline, oczywiście najlepiej od tomu pierwszego. W jej świecie znajdziecie więcej podobieństw do naszego niż mogłoby się wydawać.