Kochankowie miasta recenzja

Damian to starszy brat Tomasza, który prowadzi szemrane interesy. Uwielbia luksusy i drogie auta. Natomiast Tomasz to człowiek rodzinny, prowadzący swoją małą firmę nieruchomości. Bracia zawiązują spółkę wraz z ich wspólnym kolegą Aronem, łódzkim Żydem. Tomasz poznaje panią Emilię, która po śmierci męża nie radzi sobie z paleniem w piecu i noszeniem do domu wody. Kobieta postanawia sprzedać dom a Tomasz jej w tym pomaga. To ona opowiada mu historię mającą miejsce w czasie wojny a dziejącą się u niej na Ziemii. Tomasz po poznaniu jej chce, aby ta opowieść miała swoje zakończenie i dąży do tego. W tym czasie umyka mu fakt, że jego żona ma romans z Damianem.
📚
📚
Autorka stworzyła bardzo realną historię. Przede wszystkim postać Tomasza bardzo mnie ujęła. Rodzinny, do rany przyłóż mężczyzna, a i na dodatek bardzo przystojny. Jego miłość do rodziców ogromna, kiedy potrzebowali go zawsze przyjeżdżał, a kiedy mama zachorowała wziął do siebie. Totalne przeciwieństwo brata, człowieka próżnego, lowelasa i egoisty. Kiedy spadają wszystkie złe sprawy na Tomasza byłam zła, przecież to niesprawiedliwe. W prawdziwym życiu nas również spotykają takie niesprawiedliwości. Czytając tę książkę raz się wzruszałam, raz denerwowałam a innym razem uśmiechałam. Autorka wyciągała ze mnie różne emocje, można nawet powiedzieć, że się nimi bawiła. Książka należy do tych, co wywołują refleksje i trzeba pamiętać o tym, że to, co złe mija, a los potrafi być przewrotny. Jak najbardziej książka warta przeczytania, należy do tych, co tak szybko z głowy nie wypadają. Kiedy zamykałam ją po przeczytaniu zastanawiałam się, jakim ja jestem człowiekiem?