Ania, karabela i Drzewo Poznania recenzja

„Ania, karabela i Drzewo Poznania” to drugi tom serii o przygodach młodych ludzi, którzy trafiają do Dwuświatu. Po przygodach, szkoleniu i pierwszych zadaniach trochę się zmienili i na pewno poznali siebie nawzajem i nowy dla nich świat. Magia, czary, ukrywanie się przed normalnymi ludźmi, wielomrok. Właśnie istnienie ostatniego zostało potwierdzone pod koniec pierwszej części. Teraz ludzie obdarzeni darem muszą zmierzyć się z nowymi przeciwnościami. Wielomrok uaktywnia się, stawiając nowe wyzwania. Ania , Piotrek, Monika i Franek, każde z nich inne, ale łączy ich przyjaźń i wspólne zdarzenia. Każde z nich radzi sobie lepiej w różnych dziedzinach, a Franek jest wyjątkowy! Już można było to zauważyć w pierwszej części, jednak w niej mamy trochę rozwinięty ten wątek. Jest też Michał, normalny chłopak, bez mocy. Jednak w związku z wydarzeniami, poznaje Dwuświat.
Ciekawymi postaciami są tu również mentorzy naszych młodych bohaterów. Są ich opiekunkami i pomagają w poznawaniu wyjątkowego świata.
W książkach dla młodych czytelników przyjemny jest fakt, że autorzy często opisują problemy nastolatków i daje to możliwość poznania różnych rozwiązań, a także pokazuje, że pewne rzeczy mogą być normalne. Kłótnie w przyjaźń, miłość czy akceptowanie swoich wad. Jest to także ciekawe, aby starsi czytelnicy przypomnieli sobie swoją młodość lub lepiej zrozumieli co mogą myśleć młodzi ludzie. Według mnie w tej książce bohaterowie są autentyczni i doceniam ten fakt. Nie są idealni i popełniają błędy z których w lepszy lub gorszy spokój wynoszą lekcje.
W książce ważny jest motyw przyjaźni, dobrych opiekunów czy porzucania rodziny. Książka przyciągała mnie mocno właśnie sposobem prowadzenia relacji między bohaterami. Są one burzliwe i dynamiczne, czasami jest gorzej, później się poprawia, aż przychodzą kolejne problemy.
Autor bardzo ciekawie łączy świat magii, mitologii z światem ludzi, przyjaźnią, relacjami i normalnymi problemami. Pisze w ciekawy sposób. Trochę uspokaja sytuację, po momentach bardziej dynamicznych. Ma przyjemny sposób pisania.
W związku, że słuchałam audiobooka także warto pochwalić lektorkę Julię Borkowska, która przyjemnie przeczytała nam książkę. Z emocjami i doświadczeniem. Słuchając czuło się emocje i uczucia, które były w bohaterach w trakcie trwania różnych wydarzeń.
Za książkę (audiobooka) dziękuję Klubowi Recenzenta serwisu internetowego nakanapie.pl.