Złe miejsce recenzja

"Czasami kogoś poznajesz i ufasz mu bezgranicznie (...) Ten ktoś wydaje ci się wspaniałym przyjacielem. Ale zawsze, moja droga, trzeba być czujnym. Zdrada takiej bliskiej osoby bardzo boli. Ale czasami wyobrażamy sobie, że ta droga nam osoba nas zdradza. Mamy takie urojenia, takie dziwne wizję (...) Ta zdrada jest tylko w naszej głowie. Wtedy krzywdzimy tę osobę (...) Jeżeli podejrzewamy zdradę, okazuje się ona prawdą."

Sebastian i Weronika chcąc ratować swoje małżeństwo z kryzysu, postanawiają wyjechać do Chorwacji by spędzić ze sobą trochę czasu. Chcą wyjaśnić pewne sprawy. Zatrzymują się w ponad 200-letnim domku, który jest niezwykle urokliwy. Dodatkowo znajduje się w całkowitym zaciszu. Za nim są także ciekawe ruiny...

Wkrótce jednak zaczynają dziać się dziwne rzeczy...

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Uwierzcie mi, że dawno nie miałam takiego dylematu jeśli chodzi o dobór słów. Od kilku godzin myślę, co napisać o tej książce bo samo JEST ZAJEBISTA to zdecydowanie za mało. Ja lubię horrory, wręcz uwielbiam. Kilka już przeczytałam w swoim życiu ale nigdy nic mną tak nie wstrząsnęło. Ta książka jest tak genialnie stworzona, że najwięksi krytycy nie mieliby się chyba do czego przyczepić.

Historia jest intrygująca ale i przerażająca. Napisana z perspektywy trzech osób. No dobra, czterech jeśli liczyć epilog.

Mamy piękny, odnowiony dom. Dwoje dorosłych ludzi,którzy chcą w nim spędzić romantyczne chwile. Co się może wydarzyć złego? A no jednak... Z obrazów znikają elementy. Pojawiają się dziwne postacie. Jednak czy to wszystko oznacza, że w tym domu straszy? Dodatkowo niby para chce naprawiać swój związek ale jednak się zdradzają... O co tu chodzi?

Dziwne trochę nie? Cała ta książka jest w pewnym sensie dziwna. Bo fabuła została poprowadzona genialnie. Niczego, ale to absolutnie NICZEGO nie można być pewnym. Ta książka to jedno wielkie zaskoczenie. Kiedy po pierwszej części z perspektywy Sebastiana myślałam, że nic mnie nie zaskoczy, wtedy pojawiła się druga część z perspektywy Weroniki. Wówczas zdębiałam już po pierwszych kilku stronach.

Okazało się, że to czego byłam pewna na 100% okazało się nieprawdą. Byłam w autentycznym szoku. Jednak to nie wszystko. Kolejna część, która jest z perspektywy właścicielki domu, dopiero ona pokazała jak bardzo myliłam się przez większą część książki. Jak? Do tej pory zachodzie w głowę, jak można stworzyć takie arcydzieło, żeby czytelnik od początku do końca czytał książkę i nie mógł niczego być pewnym? Nic nie dało się przewidzieć. Jest zemsta, są kłamstwa, są zdrady, morderstwa, jakieś zjawy... Przysięgam, że jeśli ktoś lubi horrory i zagadki, lubi pogłówkować i być zaskakiwany to ta książka jest dla niego! Tę historię powinno znać jak najwięcej osób! Samo zakończenie mnie rozbiło kompletnie... Chciałoby się kontynuację... Panie Autorze? Da radę?😅 Zdecydowanie najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku. Nie sądzę, żeby coś ją przebiło.