Widok z dachu recenzja

Losy pokolenia Solidarności

Autor: @almos ·1 minuta
2022-05-04
1 komentarz
20 Polubień
Na przykładzie dwóch życiorysów autor przedstawia losy pokolenia urodzonego pod koniec lat 50. i wchodzącego w dorosłość w czasie karnawału Solidarności, a potem przeżywającego traumę stanu wojennego. Widzimy, że podziały ówczesne całkiem były skomplikowane, np. w wojsku służyli zwolennicy Solidarności, a większość ludzi w tym czasie prowadziła normalne życie, ciężko pracowała, piła wódkę, zakładała rodziny, z polityką i działalnością opozycyjną związek mając luźny. Czyli zachowywali się zupełnie inaczej, niż nam obecnie usiłują wmówić niektórzy historycy, politycy i dziennikarze.

Potem część tego pokolenia przeżyła szok pod koniec lat 80., gdy nastała wolna Polska: nie mogli odnaleźć się w nowej rzeczywistości, czuli się zmarginalizowani i niedocenieni; mieli poczucie, że to, o co walczyli nie ziściło się. Temat to ważny i ciekawy, ale wykonanie autora jest do bani: mamy w książce karykaturalne postacie polityków i biznesmenów, którzy tylko kradną i kombinują; to są interpretacje naskórkowe, wręcz tabloidowe, od powieści oczekuję pogłębionego podejścia. A już przygody rodziny Tolaków z jej sukcesami i nieszczęściami są tak nieprawdopodobne, tak nieudolnie skonstruowane, że niestety pachną mi kiepskim serialem.

Poza tym sporo jest w książce błędów konstrukcyjnych: niektóre wątki są niepotrzebne, inne się gdzieś gubią (na przykład ten o pani psycholog w wojsku), ma się wrażenie pewnego chaosu, autor nie panuje nad materiałem.

Język książki jest bardzo nierówny, ten sam człowiek raz zaciąga slangiem warszawskim, a innym razem mówi drętwo, jakby czytał wstępniak z gazety partyjnej, w ogóle dużo tam długich monologów ilustrujących różne tezy, ale niemiłosiernie nudnych.

Na okładce czytam, że jest to książka kultowa, uważam tę opinię za nieporozumienie. Ciekawy temat został niestety zmarnowany przez fatalne wykonanie. Niemniej ważne, że książki o pokoleniu Solidarności się ukazują, więcej ich, więcej! Może doczekamy się wreszcie dzieła wybitnego.

Słuchałem audiobooka w dobrym wykonaniu Marka Bukowskiego.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2015-04-15
× 20 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Widok z dachu
2 wydania
Widok z dachu
Sławomir Rogowski
4.8/10

Ta historia dzieje się tu i teraz. Jej bohaterowie wkraczają w dorosłość w 1980, który w zbiorowej świadomości Polaków zapisał się jako początek przełomu. Żyją w równoległych, zupełnie odmiennych świ...

Komentarze
@Asamitt
@Asamitt · ponad 2 lata temu
A znasz może godną uwagi powieść opisującą tamte czasy? Bo w przypadku "Widoku z dachu" jedynie interpretacja wg Bukowskiego mnie przekonuje;)
× 1
@almos
@almos · ponad 2 lata temu
Nie znam, może coś się wkrótce pojawi...
Widok z dachu
2 wydania
Widok z dachu
Sławomir Rogowski
4.8/10
Ta historia dzieje się tu i teraz. Jej bohaterowie wkraczają w dorosłość w 1980, który w zbiorowej świadomości Polaków zapisał się jako początek przełomu. Żyją w równoległych, zupełnie odmiennych świ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @almos

Obywatel Stuhr
Książka promocją filmu?

Niedawno zmarły Jerzy Stuhr pisał i wydawał sporo książek, ale są one różnej jakości. Ta pozycja, napisana razem z synem, zawiera dwa wywiady z autorami przeprowadzone p...

Recenzja książki Obywatel Stuhr
Źródła
Zwyczajne piekło

Ostatnio lubię czytać krótkie książki, ta ma 112 stron, ale treści i emocji jest w niej bardzo dużo. To historia rodzinna opowiedziana przez trzy osoby i dziejąca się w ...

Recenzja książki Źródła

Nowe recenzje

Róże i fiołki
Intrygująca i niezwykle klimatyczna!
@maitiri_boo...:

„Róże i fiołki” Gry Kappel Jensen to tom otwierający młodzieżową trylogię fantasy, który przenosi nas do tajemniczego, ...

Recenzja książki Róże i fiołki
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęczyna
@CzarnaLenoczka:

W świecie gdzie woda i świeże powietrze nie są oczywistością a towarem luksusowym pajęcza bogini ma oko na wszystkie sw...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
Na trwogę bije dzwon
Fascynująca podróż do przedwojennego Poznania
@czytanie.na...:

Niektóre książki zajmują szczególne miejsce w naszych sercach. W moim na stałe zagościła seria kryminalna z Antonim Fis...

Recenzja książki Na trwogę bije dzwon