Zamach recenzja

Książka, której tematyka nadal jest aktualna. Niestety wojna na terenie Izraela i Autonomii Palestyńskiej nadal trwa i nikt nie wie, kiedy się skończy i jak się skończy.

Dr Amin Dżaafari jest Arabem, który spełnił swoje marzenia i został lekarzem. Ciężko pracował, aby ukończyć studia medyczne na żydowskiej ucelni i dostać obywatelstwo Izraela. Spotykał się z dyskryminacją ze względu na swoje pochodzenie. Teraz jednak jest szanowanym i oddanym swojej pracy chirurgiem w Tek-Awiwie. Osiągnął sukces zawodowy, materialny i osobisty, od 15 lat był w szczęśliwym związku małżeńskim. Odciął się od polityki i religii. Nie odwiedzał swoich krewnych, jedynie oni odwiedzali jego. Za swoje motto życiowe przyjął ratowanie każdego życia. Ciągle ratuje życie ludzi, którzy są ranni w kolejnych atakach terrorystycznych. Pewnego dnia przywożą ciężko ranne dzieci z restauracji, gdzie wysadził się zamachowiec-sambójca. Okazuje się, że tym zamachowcem była jego żona. Życie doktora Amina całkowicie się załamuje, nie może uwierzyć, że nie znał kobiety, z którą spędził 15 lat swojego życia i która zapewniała go o swojej miłości. Po okresie całkowitego załamania postanawia dowiedzieć się prawdy o swojej żonie, co ją skłoniło do takiego czynu. Przedostaje się na drugą stronę, do Autonomii Palestyńskiej i tam szuka prawdy, nawet ryzykując własnym życiem. Poznaje świat, o którym nie chciał nic wiedzieć. Pragnie pojąć ten świat, który dawno z własnej woli opuścił. Pojąć, co tymi ludźmi kieruje, kiedy decydują się na taki krok, co kierowało jego żoną, kiedy szła dokonać misji samobójczej w restauracji pełnej dzieci.

Trzeba pamiętać, że Yasmina Khadra jest Arabem. To nie jest zarzut w stosunku do książki, ale tłumaczy wymowę tej książki. Autor stara się otworzyć ludziom oczy, co się dzieje na terenach, gdzie mieszkają Palestyńczycy. Co powoduje, że ludzie decydują się na taki ostateczny krok? Czy cokolwiek może tłumaczyć terroryzm? Po przeczytaniu książki nie potrafię na to pytanie odpowiedzieć. Książka jest wstrząsająca, ale czy istnieje jakieś wyjście z tej sytuacji?