Nagroda pocieszenia recenzja

Człowieka nieustannie zaskakują różne zdarzenia. Musi podejmować decyzje, które są chwilą próby i oczekiwania. Często zmuszony jest do opowiedzenia się po stronie jednej wartości, a tym samym zaprzeczeniem drugiej. Każdy wybór jest jednocześnie rezygnacją, ale daje wolność. Niektóre pytania ciągle pozostają bez odpowiedzi, ale czasem lepiej, jeśli jej nie ma. Dopóki drzwi są zamknięte może być za nimi wszystko. Nawet płonna nadzieja, którą rozwiewa wiatr złudzeń. Bez nadziei nie ma człowieka. Zwykle się mówi, że umiera ostatnia i jest matką głupich, ale z nią zawsze lżej. Cicha, drżąca, wyczekiwana...
Na lepszy czas, na lepsze jutro.

Trudne rozstania doskwierają niczym zadra w bucie. Milena i Jeremi przekonali się o tym i próbują ten ból zagłuszyć. Pocieszają się wzajemnie, ale ta krótka zażyłość nie ma szans na przetrwanie, bo jest tylko nagrodą pocieszenia. Podążają swoimi ścieżkami, poszukując swojej drogi pośród wynurzających się wspomnień i przeszłości. Próbują odnaleźć siebie.

Powieść, która przyciąga. Szczera, odważna. Pełna emocji i refleksji. Po raz kolejny @mad.bartnicka.writer zachwyciła życiową mądrością. Smakujemy tę historię z rozkoszą, ale dla każdego będzie to inny smak, w zależności od tego jak doświadcza życie i jakie wartości mu przyświecają.

Zapis z życia ludzi poszukujących ścieżki do spełnienia, bo przecież każdy zasługuje na szczęście. Nigdy nie wiemy co przygotował dla nas los. Czasami coś nie może się wydarzyć w danej chwili, bo to nie to miejsce i nie ten czas. Substytut szczęścia nieoczekiwanie jednak może okazać się wielką wygraną i zmienić całe życie.

Autorka zabiera nas w podróż pośród ludzkich emocji ubranych w ramę opowieści, a w niej oprawione uczucia. Obraz przesycony skrajnymi emocjami, których nie zauważamy w chaosie dnia. Przestrzeń wypełnia nadzieja, którą woła niespełnienie. Czułe struny drążą niczym woda skałę. Delikatnie pozostawiają małe żłobienia wypełnione pustką samotności.

Zranione myśli zatrzymują wszystko co spotykane po drodze. Niezwykła wrażliwość płynie z kart powieści i chce się ją przytulić do serca. Więzi, relacje, marzenia i wolność.
Piękna historia zamknięta w delikatnej prozie.
Polecam!