Druga strona recenzja

Toby to siedemstolatek z ogromnym bagażem złych doświadczeń. Odrzucony przez matkę codziennie zmaga się z winą za śmierć siostry oraz z depresją, którą w sobie tłamsi. Jest samotnikiem i, jak sam o sobie mówi, dupkiem.
Mimo tego niesie innym pomoc. Daje szansę na szczęście. Jednak uważa, że on na nie nie zasługuje.
Toby mieszka razem z Johnnym, właścicielem budynku oraz z jego siostrzeńcem Cliffem. Oboje zmagają się z uzależnieniami, jak nie alkohol to narkotyki. W mieszkaniu nie ma cudownych warunków. W jego pokoju nie ma okna ani łóżka. To jednak sprawy nieistotne. Nic takie nie jest. Ponieważ Tony nie planuje, nic ponad dzień w którym odbierze dyplom ukończenia szkoły z wyróżnieniem i udowodni swojej matce, że nie jest głupi. Jego życie ma termin ważności..
Toby stara się też z nikim nie zaprzyjaźniać, udaje, że nikt go nie obchodzi, że sobie radzi.
Co piątek chodzi do baru, rozmawia z kobietami, ale nie są to tanie podrywy. On tym kobietom pomaga. Chociaż nawet nie jest świadomy jak bardzo. Jak bardzo zmienia ich życie, ratuje.
Jednak czy znajdzie się ktoś kto jego ocali?
Pewnego dnia do jednego z mieszkań wprowadza się Alice, niewidoma, młoda dziewczyna, która rozgania i rozświetla mrok Tobie' go. Dzięki niej w jego głosie obok tego, który już od dawna towarzyszy, który codziennie szepcze "Jesteś nic nie wart", pojawia się nowy, który mówi co innego. Mówi "Jesteś wart walki". I właśnie ta piękna i seksowna dziewczyna, która kocha i tworzy muzykę, jest gotowa o niego walczyć. Czy Toby chwyci ją za dłoń? Czy odważy się żyć?
"Druga strona" to niezwykła książka. Opowiada o depresji. O lękach. Depresja to choroba duszy, która tak jak choroba ciała, wymaga leczenia. Nie zniknie od tak. Kluczem do jej pokonania jest rozmowa. Musimy mówić o tym co nas boli, kiedy jest nam źle. Nikt nie czyta w myślach i się nie domyśli. Ludzie, którym Toby przez lata pomaga w końcu mu pomogą. W końcu usłyszy dobre słowa. I my nie bójmy się mówić komplementów, ani, że kogoś kochamy. Słowa potrafią leczyć.
Tak jak ta książka. Pomaga. Jest jak terapia. Kto kiedykolwiek czuł się beznadziejny? Nic nie wart? Kto myślał o samobójstwie? Oby i wam ta książka pomogła, jak mi. Płakałam
"Mówię do ciebie. Dasz radę i przetrwasz. Nie jesteś sam."