Ostatni Smokobójca recenzja

Ostatni Smokobójca

Autor: @Askadasuna ·4 minuty
2013-11-24
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Świeżo po przeczytaniu Ostatniego Smokobójcy na myśl przychodzą mi słowa takie jak: poświęcenie, bezinteresowna przyjaźń, ból, cierpienie, śmierć, podłość, żądza władzy, chciwość, oszustwo, podstęp, przymus, tajemnica, szantaż, wściekłość, gniew i wszystko to w książce skierowanej do (nie tylko) młodego czytelnika.

Nastolatka, troje magów, Kwarkostwór i wymiana instalacji gazowej - takie były początki, które odrobinę mnie przeraziły, bo wyobraziłam sobie, że dalsza część będzie wizją czarodziejów zajmujących się naprawami, przetykaniem rur i innymi remontami. Zaledwie kilka stron dalej akcja zaczęła się rozwijać, a zdarzenia przyspieszać. Każdy kolejny rozdział wprowadzał nową osobę, pojawiało się drobne zamieszanie, główna bohaterka stawała przed nowym wyzwaniem, obowiązkiem, zaskoczeniem i chcąc nie chcąc musiała stawić temu wszystkiemu czoła, bo przecież takie są obowiązki znajdy, której w udziale przyszło zajmowanie się Kazam będącym siedzibą kilkudziesięcioosobowej grupy magów posiadających umiejętności różnego stopnia.

Bardzo podoba mi się to, że Jennifer pomimo tego, że znalazła się w centrum zainteresowania jako ta, która zabije ostatniego smoka, pozostała normalną osobą. Na szczęście Jasper Fforde odpuścił sobie zbędną idealizację głównej postaci i zamiast obdarować ją nadprzyrodzonymi mocami, umiejętnościami i podejrzanym szczęściem, dał jej jedynie zwyczajność i rozsądek, które moim zdaniem uczyniły ją wyjątkową. Pomimo tego, że nagle wszyscy obywatele Niezjednoczonych Królestw interesowali się tylko nowym Smokobójcą, a zewsząd posypały się najróżniejsze propozycje, niespełna szesnastoletnia dziewczyna nie pozwalała sobie na uniesienia, histerię, zbytnią emocjonalność i tragizowanie. To dojrzałe i odpowiedzialne podejście zaskarbiło sobie moją sympatię do niej i sprawiało, że książka dla młodych przebiła się przez stereotyp nastolatki zachowującej się jak typowa małolata z pustką w głowie. A to z kolei powoduje, że Ostatni Smokobójca nadaje się również dla czytelnika dorosłego i dojrzałego, który lubi opowieści z magią w tle.

Akcja zawarta w książce jest wielowątkowa. Głównym motywem jest oczywiście wizja rychłej śmierci ostatniego smoka oraz oczekiwanie ludzi na zagarnięcie Smoczych Ziem od razu po tym, jak owy jaszczur wyzionie ducha. Natomiast w tle mamy dylematy moralne pojawiające się w głowie głównej bohaterki, los znajd, które w Niezjednoczonym Królestwie pełnią przeróżne funkcje, aby potem otrzymać wolność, walkę o ziemię, chciwość i łapczywość ludzką, dążenia monarchy do powiększenia swojego terytorium, sprzeczki magów, magiczny samochód, słodkiego stworka uwielbiającego pożerać metal, a także dużo humoru, gry słowne i nawet latające dywany. Bo nie powiecie mi, że imiona Kosz Towny lub Krewetka Tygrysia nie są zabawne, a Gordon van Gordon Gordonson z Gordon nie jest abstrakcyjne, absurdalne i wręcz komiczne.

Umiejscowienie wydarzeń w Niezjednoczonym Królestwie znajdującym się gdzieś w okolicy Walii oraz w XXI wieku dało autorowi spore pole do humorystycznego popisu i w ten sposób otrzymaliśmy w książce takie nośniki informacji i wiadomości jak Małż Codzienny lub Mięczak Niedzielny oraz mnóstwo biurokracji wymuszającej ma magach wypełnianie formularzy po każdym użyciu czaru. Jak widać nie tylko my, mugole-przeciętniacy, mamy przerąbane w dziedzinie papierologii.

Dodatkowym atutem książki są rysunki przedstawiające poszczególne postaci. Ilustracje te są przesympatyczne i bardzo żałuję, że jest ich dosłownie kilka. Większa ilość stanowiłaby doskonałe urozmaicenie treści i spotęgowałaby odczucia towarzyszące podczas zagłębiania się w kolejne wydarzenia.

Minusem jest dla mnie czcionka, którą zapisane są tytuły rozdziałów. Faktem jest, że literki są piękne, ale niestety nieczytelne. Na szczęście są to dość krótkie słowa, które niedługo potem pojawiają się w tekście i dzięki temu mogłam owe tytuły rozczytać.

Lektura pozostanie w mojej pamięci na długo, jako ta, która pozwoliła mi się niesamowicie zrelaksować, uśmiechnąć i zdziwić. Przyglądając się opisowi na okładce mogę z pełną odpowiedzialnością zapewnić, że są tutaj nieprzewidziane zwroty akcji, jest coś z Pratchett'a, a świat faktycznie podobny jest do tego stworzonego i wymieszanego z rzeczywistością J.K Rowling.

Komu poleciłabym Ostatniego Smokobójcę?
* sympatykom narracji pierwszoosobowej;
* fanom książek z dużą dawką humoru, ale też wzruszeń, które czyta się bardzo szybko a w gratisie dostaje się całą paletę uczuć od radości przez zdziwienie, aż po smutek;
* ludziom otwartym na mieszanki typu magia i świat współczesny;
* wszystkim tym, którzy nie wierzą w to, że nastoletnia bohaterka może podejmować rozsądne i dojrzałe decyzje;
* amatorom rozbudowanego świata przedstawionego, w którym pojawia się nie tylko dziś i teraźniejszość, ale również odwołania do przeszłości czegoś lub kogoś, w wypadku tej książki jest to przedstawienie walki ze smokami na przestrzeni wieków;
* osobom, którym podoba się smok jako istota rozumna, dostojna i posiadająca niesamowitą inteligencję;
* miłośnikom opowieści wielotomowych, bo jak głosi napis na okładce - to księga pierwsza kronik Jennifer Strange;

Na koniec zdradzę Wam w sekrecie, że bardzo chętnie sięgnę po kolejną księgę owych kronik.
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Ostatni Smokobójca
2 wydania
Ostatni Smokobójca
Jasper Fforde
8/10
Cykl: Kroniki Jennifer Strange, tom 1
Seria: Imaginatio [SQN]

KSIĘGA PIERWSZA kronik Jennifer Strange Przepis na Smokobócję: Do koncepcji świata rodem z Harry’ego Pottera dodać szczyptę humoru à la Pratchett, całość zamieszać ze zwrotami akcji z powieści Agathy ...

Komentarze
Ostatni Smokobójca
2 wydania
Ostatni Smokobójca
Jasper Fforde
8/10
Cykl: Kroniki Jennifer Strange, tom 1
Seria: Imaginatio [SQN]
KSIĘGA PIERWSZA kronik Jennifer Strange Przepis na Smokobócję: Do koncepcji świata rodem z Harry’ego Pottera dodać szczyptę humoru à la Pratchett, całość zamieszać ze zwrotami akcji z powieści Agathy ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Jennifer Strange jest prawie szesnastoletnią znajdą, która po zniknięciu Pana Zambiniego pełni funkcję prezesa w Kazam, organizacji, której podlegają czarodzieje różnej maści. Niespodziewanie wszystki...

SU
@Susana2000

W starych dobrych czasach magia była potężna i niezastąpiona: pomagała obronić królestwo przed najeźdźcą i przeczyścić zatkany odpływ. Ale dzisiaj środek do udrażniania rur jest tańszy niż zaklęcie, a...

@Julia_Alaska @Julia_Alaska

Pozostałe recenzje @Askadasuna

Cień gejszy
Bardzo dobra

Cień Gejszy to kolejna powieść autorstwa Anny Klejzerowicz, którą miałam okazję przeczytać. Ponownie odczuwam zachwyt nad lekturą, która dostarczyła mi wszystkiego, czego...

Recenzja książki Cień gejszy
Metro 2033
3+

Moja znajomość z Metro 2033 rozpoczęła się kilka lat temu i trwa nadal. Związek ten pełen jest rozstań i powrotów, prób naprawienia relacji i zbudowania czegoś trwałego. ...

Recenzja książki Metro 2033

Nowe recenzje

To ja: Gorączka
Uważaj, polubisz gorączkę.
@szulinska.j...:

Gorączka jest tematem bardzo dobrze znanym wszystkim, a zwłaszcza małym dzieciom i ich rodzicom. Ci, którzy przeczytali...

Recenzja książki To ja: Gorączka
Taką, jaką jestem
Polecam
@bookieciarnia:

"Deszcz nieprzerwanie uderzał w szyby, lało tak, jakby jutra miało nie być." Tak zaczyna się powieść, naszej tczewsk...

Recenzja książki Taką, jaką jestem
Zwierciadło duszy
Zwierciadło duszy
@kramarzradek:

Ale to było interesujące!!! Jestem właśnie po lekturze "Zwierciadła duszy" autorstwa Magdaleny Barbary Ćwiklińskiej-De...

Recenzja książki Zwierciadło duszy