Ostatnie życie recenzja

Mówiąc szczerze sceptycznie podchodzę do duetów pisarskich ale w tym wypadku kolaboracja Mohlin&Nystrom dosyć dobrze się spisała.

Akcja "Ostatniego życia" zaczyna się w Ameryce, gdzie dwóch tajnych agentów FBI dochodzi do siebie w szpitalu, jednym z nich jest John Adderley, który wkrótce objęty zostanie programem ochrony świadków. Razem z nim przeniesiemy się do szwedzkiego Karlstadt, gdzie John pod nowym imieniem dołącza do grupy badającej sprawę zaginionej przed dekadą dziedziczki fortuny Emelie Bjurwall. Rzecz tym ciekawsza, że jedynym podejrzanym jest w tym wypadku przyrodni brat Adderley'a - Billy.

Jest tu kilka ciekawych zwrotów, akcja powoli nabiera pędu, nad całością roztacza się mgiełka lęku związanego z wcześniejszą działalnością bohatera przeciwko narkotykowemu baronowi.

Narrator ukazuje nam zdarzenia z punktu widzenia agenta oraz Heimera Bjurwalla - ojca zaginionej dziewczyny, dzięki czemu powieść jest jeszcze bardziej zajmująca. Bohaterowie ciekawi, charakterni, można ich polubić, może jedynie za wyjątkiem matki Johna, która raczej nie wzbudza sympatii.

Sporo tu rodzinnych tajemnic, maska perfekcyjnej rodziny państwa Bjurwall również pokrywa rysy, których z biegiem lektury jest coraz więcej. Co stało się z Emelie i kto jest odpowiedzialny za jej zaginięcie? Czy tajnemu agentowi uda się rozwiązać tą sprawę, czy uda mu się oczyścić z zarzutów przyrodniego brata?

Genaralnie książkę czyta się szybko choć jest dosyć obszerna, wewnątrzny śmiech wzbudzała we mnie "nowa tożsamość" bohatera, który zaraz po pojawieniu się w Szwecji odwiedza matkę i Billyego a po kilku dniach niemal połowa Karlstadu wie kim on jest 😉 Gdyby rzeczywiście mafia narkotykowa wydała na niego wyrok nie miałby szans przeżyć tam nawet tygodnia ale jeśli przymkniemy na to oko można z powodzeniem uznać dzieło tandemu

Mohlin&Nystrom za warte czytania. Na pewno nie jest to najlepszy kryminał jaki miałam w ręku ale na tyle dobry, że nie żałuję, iż tych ponad 400 stron zabrałam ze sobą na urlop. 😊

*****