Siedem sióstr recenzja

Recenzja dotyczy całości serii.

Lucinda Riley, brytyjska pisarka o irlandzkich korzeniach, swoją pierwszą powieść napisała w wieku 23 lat pt. Lovers nad Players. Zanim zaczęła pisać, dużo podróżowała, oraz występowała jako aktorka w filmach, teatrze i telewizji. W 2011 roku ukazała się jej słynna powieść Dom orchidei, wydana w 2 milionach egzemplarzy, która zjednała sobie rzesze czytelników na całym świecie i podbiła światowe listy bestsellerów. Jej kolejne książki zostały przetłumaczone na ponad 30 języków i wydane w 38 krajach w liczbie 15 milionów egzemplarzy. W ostatnich latach autorka pracowała nad swoją bardzo znaną serią cyklu Siedmiu sióstr, opowiadającej historie adoptowanych dziewcząt noszących imiona mitycznych Plejad. Pierwsze cztery tomy doczekały się wysokich pozycji na listach europejskich bestsellerów wraz z jednoczesnym i natychmiastowym wykupieniem praw do ich ekranizacji przez hollywodzkiego producenta. Całość serii miała początkowo zamknąć się w 7 tomach, ale autorka zdecydowała, że napisze jeszcze jeden- ósmy i ostatni tom zamykający całość cyklu. Niestety, nie zdążyła. Lucinda Riley zmarła 11.06.2021 roku po długiej walce z chorobą, w trakcie pisania ósmego, końcowego tomu. Miała 54 lata.

Autorka „Siedmiu sióstr” stworzyła niezwykłą serię osnutą wokół adoptowanych sióstr noszących imiona mitycznych Plejad. Maja, Ally, Star, Ce-Ce, Tiggy, Elektra...Każda z nich jest wyjątkową i niezwykle silną kobietą. Każda z nich pochodzi z innego kraju, innej części świata i zupełnie innej kultury. Do tego dochodzi jeszcze postać tajemniczego Pa Salta, przybranego ojca siedmiu sióstr, który na kartach powieści przedstawiony jest jako wspomnienie cierpiących po jego śmierci córek. Kim był? Dlaczego adoptował dziewczynki pochodzące z czterech różnych stron świata?

Każdy tom serii to osobna historia jednej z sióstr, która zgodnie z pozostawioną przed śmiercią swojego przyrodniego ojca wskazówką dotyczącą jej miejsca pochodzenia, zaczyna krok po kroku podążać śladami swojej własnej, zakrytej przed nią samą historii. Wydaje się, że żadna z sióstr nie uniknie konfrontacji z miejscem swojego pochodzenia. Ale czy na pewno? Polecam przeczytać, bo tylko tak czytelnik ma szansę dowiedzieć się, co czeka każdą z sióstr i jak zakończy się ich podróż w poszukiwaniu swoich rodzinnych korzeni.

To ciepła i miejscami naprawdę wzruszająca opowieść o człowieczeństwie, miłości, rodzinie a przede wszystkim o nadziei, dzięki której człowiek potrafi znosić największe cierpienia.