Madame Hemingway recenzja

Paula McLain studiowała poezję na Uniwersytecie Michigan i otrzymała stypendia naukowe m.in. z Yaddo i the MacDowell Colony. Jest autorką dwóch zbiorów poezji oraz pamiętnika Like Family: Growing Up in Other People’s Houses i powieści A Ticket to Ride. Mieszka z rodziną w Cleveland.
Książka „Madame Hemingway” jest jej nowym dziełem, które miałam szansę przeczytać.

Książka opowiada o losach amerykańskiego noblisty Ernesta Hemingwaya i jego pierwszej żony Hadley Richardson, o której mówił pod koniec życia, iż wolałby umrzeć, niż zakochać się w jakiejkolwiek innej kobiecie. Cała akcja zaczyna się w roku 1920 gdy główna bohaterka, mając dwadzieścia-osiem lat, zrezygnowana już z nadziei na szczęście i miłość, spotyka młodego Hemingwaya. Po burzliwych zalotach i ślubie wyjeżdżają razem z Chicago do Paryża gdzie dołączają do grona literatów Straconego Pokolenia. Hemingwayowie bardzo się kochają a Ernest przez cały czas stara się odnaleźć swoją literacką drogę, zaś Hadley chce być dobrą i wyrozumiałą żoną, przyjaciółką oraz muzą męża, ale w ich małżeństwo i tak wkrada się oszustwo. Na podstawie książki można stwierdzić że Hadley tak bardzo kochała Ernesta że wybaczyłaby mu wszystko, SPOILER niestety na samym końcu Ernest popełnia samobójstwo bo sam czuł że w jego sercu jest miejsce tylko do Hadley KONIEC SPOILERA

Tak naprawdę to osobiście nigdy nie czytałam dzieł Ernesta Hemingwaya ani nie znałam zbyt dobrze tego autora, ale mam nadzieję że kiedyś będę miała szansę zetknąć się z jego książkami.

Według mnie to już od pierwszych stron akcja w książce była bardzo ciekawa, co też sprawiało że powieść naprawdę wciąga. Zdarzenia jakie są opisane często mnie szokowały i zadziwiały, a przez to że książka napisana jest bardzo żywym i lekkim językiem czytało mi się ją bardzo szybko i nawet nie zauważyłam kiedy ją skończyłam. Rozdziały są krótkie i zwięzłe a zarazem zawierają wszystkie najważniejsze informacje i dość dokładnie opisane kolejne zdarzenia. W powieści umieszczone jest parę przemyśleń Ernesta, które dodają do książki wiele informacji na temat jego poglądów na dane sytuacje w których się znajduje, co według mnie jest bardzo dobrym pomysłem. Książka posiada wiele dialogów, a wszystko naokoło jest opisane bardzo realnie, co sprawia wrażenie (jak napisała Sarah Blake - autorka The Postmistress) że czujemy jakbyśmy Hemingwayów podsłuchiwali przez dziurkę od klucza.

Często mam tak że chcę po raz drugi zagłębić się w danej powieści i sięgam po książkę jeszcze raz by ją przeczytać; tak książka do takich należy, naprawdę polecam wciągająca fabuła i świetny styl.