Powiew nadziei recenzja

“Nie można składać przyrzeczeń bez pokrycia i rzucać słów na wiatr”.

Przejmująca opowieść o ludziach, którzy po raz kolejny muszą zaczynać wszystko od nowa. Z ogromną ciekawością wzięłam się za czytanie trzeciego, finalnego tomu serii “Na obcej ziemi” i całkowicie przepadłam. Dobrze nam znani bohaterowie „Sagi wołyńskiej” i ich dalsze, niepokojące losy. Wissarion, Nadia, Marcel i Marta po opuszczeniu Wołynia przyjeżdżają do Wrocławia. To tutaj mają zacząć wszystko od początku, chcą rozpocząć nowe życie, jednak nic nie jest takie, jak myśleli. Przed jednymi będzie to czas próby, a dla innych wręcz przeciwnie. Stalinizm rozpanoszył się na dobre, dotyka wszystkich i wszystkiego, zbiera swoje krwawe żniwo.

Wielowątkowa, wielowymiarowa, wciągająca akcja powieści toczy się swoim rytmem i niezmiennie intryguje. Fabuła rewelacyjnie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje codzienność ludzi w trudnych powojennych latach, a w tle prawda historyczna. Ogromne, sprzeczne emocje wibrują. Pani Joanna ma niesamowity talent, jak nikt potrafi stworzyć odpowiedni klimat, pisze lekko, płynnie, barwnie, naturalnie. Czuć pasję, zaangażowanie i ogromną wiedzę historyczną. Zajmująco ukazani bohaterowie, wnikliwy obraz ich osobowości, wielobarwni, niejednoznaczni, zaskakujący. Wyraźnie ukazane ich wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca.

Ponura, trudna, dramatyczna epoka stalinizmu w całej krasie. W powojennym Wrocławiu ścierają się różne społeczności. Nasi bohaterowie zmagają się z trudną, bolesną, przytłaczającą codziennością. Poddawani są licznym próbom, niepewność, strach, niemoc stają się częścią ich życia. Muszą porzucić wpajane przez lata wartości i odpowiednio się wpasować w panujące realia, by móc godnie żyć. Miłość, jej różne oblicza, namiętności, pokomplikowane relacje rodzinne, zdrada, nienawiść. Brutalność, bezduszność, a obok powiew nadziei i ludzie, którzy pomimo wszystko znajdują w sobie siłę, by iść naprzód.

Wartościowa, dramatyczna, porywająca, fascynująca opowieść o mierzeniu się z trudną codziennością, o miłości, o nadziei. Głęboko porusza, trąci czułe struny, jest na wskroś autentyczna, czyta się ją z zapartym tchem. Z całego serca polecam całą serię!