Międzynarodówka Antykościelna recenzja

W ten sposób, cytując Karola Marksa, można streścić politykę wyznaniową rządzących tuż po zakończeniu II wojny światowej. Komuniści żywili nienawiść wobec Kościoła katolickiego i jego hierarchów (księża: Jerzy Popiełuszko, Stefan Niedzielak, Stanisław Suchowolec). Realizowali dyrektywy wynaturzonej ideologii marksistowsko-leninowskiej, którą znaczna część Polaków odrzuciła. Hipokryzja suwerena nie znała granic: z jednej strony postulowano wolność sumienia, z drugiej agresywnie w nią ingerowano.

Nie ustawano w wysiłkach prześladowania duszpasterzy, gromadzono na ich temat informacje. Np. ks. Popiełuszce będącemu w seminarium, założono teczkę (TEOK). Specjalizowała się w tym jednostka IV pionu Służby Bezpieczeństwa. Pokuszę się o stwierdzenie, że tego charyzmatycznego duchownego nie znoszono od zawsze. Kolejną praktyką było skłócanie ze sobą kapłanów; polowano na tych wysoko postawionych. Stosowano różne formy nacisku, szantaże.

W konsekwencji powołano Urząd do spraw Wyznań ( 19 kwietnia 1950 roku). To czas nasilonego terroru stalinowskiego i antyklerykalizmu, władza obrała ostry kurs w stosunku do Kościoła. I o tym między innymi jest ta monografia.

W skrócie Urząd do spraw Wyznań zajmował się:

Zwracać miano uwagę na:

Praktyka pokazała coś zupełnie innego. Znawcy omawianej tematyki akcentują:

Publikacja Międzynarodówka Antykościelna odsłania kulisy walki komunistów z duchowieństwem. Z jej lektury dowiemy się czym był rzeczony Urząd i jak jego działalność wyglądała w krajach bloku wschodniego. Poznamy struktury, ludzi wchodzących w jego skład. Książka nie jest obszerna, liczy zaledwie 222 strony, warto poświęcić czas na jej przeczytanie. Autor szczegółowo omawia zasady funkcjonowania tejże instytucji, jej kres nastąpił 23 listopada 19989 roku.

Jestem zdania, iż ta zwięzła monografia przydatna będzie dla wszystkich, którzy zainteresowani są powyższą tematyką. Napisała to antykomunistka:)