Asystentka szefa recenzja

Czuję się fatalnie, kiedy mam napisać negatywną opinię na temat jakiejkolwiek książki, szczególnie polskiego autora. Chcę jednak być zgodna ze swoim sumieniem, więc będę szczera. Niestety, Asystentka szefa – Katarzyna Mak to nie jest dobra książka. Nie jest też bardzo zła, ale zdecydowanie nie przypadła mi do gustu. Przeczytajcie sami, dlaczego…

Zacznę od plusów. Styl autorki jest genialny – bo samą powieść czyta się szybko i lekko, widać lekkie pióro pani Katarzyny (dlatego też nie chcę zrażać się do jej wszystkich książek, na pewno jeszcze spróbuję przeczytać coś jeszcze). Początek historii też był dobry – poczułam się zaintrygowana, co takiego Weronika i Justyna wykombinowały i jak to się skończy. Zakończenie również na plus – nie spodziewałam się takiego rozwiązania sprawy, kompletnie. Nic nie wskazywało na taki rozwój wydarzeń, więc poczułam się naprawdę zaskoczona.

To teraz przejdźmy do tych mniej przyjemnych rzeczy… Historia była tak sztampowa i przewidywalna, że ręce opadają. Bohaterowie z jednej strony byli dobrze wykreowani, ale z drugiej Weronika była tak naiwna i łatwowierna, że aż mi jej było szkoda. To, co się stało na początku jej znajomości z Alanem, było… nierealne. Cała ich znajomość była nierealna. Wiem, że to fikcja literacka, ale takie rzeczy spotyka się co najwyżej w bajkach, a nie w erotykach. To są książki dla ludzi dorosłych. Same sceny seksu momentami przypominały gwałt, a nie przyjemność. Zresztą, książka w znacznej większości to tylko opisy erotyczne, z ogromnymi nawiązaniami do Grey’a.

Coś tutaj ewidentnie poszło nie tak. Nie mam nic przeciwko romansom biurowym i sam motyw przewodni historii nie jest zły – został jednak źle poprowadzony. Nie chcę spoilerować, dlatego nie powiem nic więcej, ale naprawdę… biedna Weronika.

Po przeczytaniu ‘Asystentki szefa’ byłam rozczarowana, bo spodziewałam się czegoś lepszego. Urzekł mnie opis i okładka, ale niestety, samej książki osobiście nie polecam. Nie jestem fanką ani Grey’a ani 365 dni, więc i ta książka nie przypadła mi do gustu. Jeżeli jednak ktoś lubi zabawy Christiana to powinien przekonać się sam, czy ta książka warta jest przeczytania.

P.S. Dziękuję wydawnictwu Editio Red za egzemplarz do recenzji!