Słona wanilia. Tom 1 recenzja

Artur, to autor można powiedzieć wielowymiarowy. Jeszcze nie poznałam go we wszystkich gatunkach w jakich pisze, ale po tej jednej książce, uważam że warto się nad nim pochylić. Decydując się na przeczytanie ,,Słonej wanilii" tak naprawdę nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Tytuł totalnie nic nie mówi, bardziej skłaniałam się ku wrażeniu, że to będzie cukierkowa historia. Oczywiście nic z tych rzeczy. To świetna historia o młodzieży, która wkracza w dorosłe życie, rodzących się uczuciach i rozterkach młodego serca.

Tomek to młody chłopak, który nie znosi walentynek. Dlaczego? Urodził się w tym dniu, a rodzina skutecznie go zniechęciła do świętowania w tym dniu czegokolwiek. Chłopak jest samotnikiem, który został wmanewrowany w pomoc przy organizowaniu właśnie tych nieszczęsnych walentynek. Przy tym projekcie pracują już dwie dziewczyny, które uchodzą za najładniejsze w szkole.

Tomek poznaje Amandę i Annę i już nic nie będzie takie samo dla żadnego z nich. Chłopak sprawia, że Amanda jest dla niego złośliwa, kłócą się i dogryzają sobie na każdym kroku. ,,Kto się czubi, ten się lubi". Amanda czuje, że Tomek nie jest jej obojętny. Tyle że chłopak nie przyjmuje tego do wiadomości, zachowując się przy tym jak prawdziwy gbur.

Czy Tomek przejrzy na oczy i odszyfruje intencje koleżanki?

To była naprawdę świetna książka. Cała fabuła opiera się na uczuciach młodego pokolenia, ich niewinności, rodzących się uczuć, poznawania samych siebie. Zakończenie jest zaproszeniem do drugiego tomu, bo tak się skończyło, że mam ochotę Artura udusić! Dobrze że niedługo będzie drugi tom.

Artur w swojej książce porusza istotne problemy licealistów , takie jak dorastanie, radzenie sobie ze swoimi uczuciami i samym sobą. Nasi bohaterowie mają różne problemy, ale mimo to nauczyli się radzić sobie z nimi najlepiej jak potrafią. To wszystko jest przedstawione ze sporą dawką humoru. Najśmieszniejsze są kłótnie Amandy i Tomka. Oni rozwalali system :D

Kończąc polecam Wam tą książkę, przy której momentami uśmiałam się do łez. Ale były takie fragmenty, że miałam ochotę Tomka trzasnąć w głowę. Jego zachowanie miało wiele do życzenia, jednak nie poznaliśmy tak naprawdę całej prawdy o nim. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach Artur wyjaśni nam co takiego zdarzyło się w życiu tego młodego człowieka, że tak bardzo broni się przed swoimi uczuciami.

Polecam