Dobry chłopak recenzja

Jestem wielką fanką (jak nie największą!) całej serii Off-campus autorstwa Elle Kennedy, więc kolejnego tomu o hokeistach, tym razem już zawodowych, nie mogłam sobie darować, zwłaszcza że liczyłam na coś świeżego i odkrywczego, bo w końcu nie pisała jej sama, a podobno co dwie głowy to nie jedna. Tej drugiej pani nie kojarzę z żadnych dzieł, ale po cudownym piórze Kennedy, liczyłam na dużo.
Tym razem mamy do czynienia z bardzo prostą historią miłosną Jess Canning i Blake’a Rileya. W skrócie pisząc (bo fabuła oryginalnością jednak nie grzeszy), on jest w niej zakochany, ją do niego ciągnie jak cholera, ale uważa go za skończonego dupka (i w sumie początkowo myślałam podobnie i wcale się z tym nie kryję), przez co powstrzymuje się od wejścia w jakąkolwiek głębszą relację z przyjacielem brata (a jakżeby inaczej, to przecież obowiązkowy motyw we współczesnych romansach).
Szczerze mówiąc, miałam spory problem podczas czytania tej książki. Tak, może i jest ona lekka, przyjemna, odpowiednia na wolny wieczór z winem i niewymagająca od czytelnika głębszych analiz, ale jednocześnie nic za sobą nie niesie. Kompletnie nic. Główni bohaterowie są tak irytujący, że w niektórych momentach musiałam odkładać książkę i trochę od nich odpocząć, co podczas czytania nie zdarza mi się często. Momentami nie mogłam wytrzymać ich infantylnego zachowania, które wołało o pomstę do nieba. Słownictwo głównego bohatera mnie porażało, a od powiedzonka "ojesu" robiło mi się słabo.
Miałam wrażenie, że autorki na siłę starały się wplatać różne "nośne tematy" typu: małżeństwa homoseksualne, dzieci chore na raka, poronienia, czyli to wszystko, co wywołuje w czytelnikach emocje (ale u mnie żadnych emocji nie wywołało, choć jestem typową beksą).
Skończyłam tę książkę dwa tygodnie temu, więc miałam czas na przemyślenie swojej opinii i szczerze mówiąc, jestem trochę zawiedziona. Względem romansów Elle mam duże oczekiwania, a tutaj dostałam jedynie przysłowiowe "flaki z olejem". Dostałam jedynie słowne przepychanki (tylko czasami zabawne), irytujące postacie i brak jakiegokolwiek "bum" na końcu.
Trzy razy "meh". Dziękuję.