Gniew Halnego recenzja

"Gniew halnego" to debiut Marii Gąsienicy-Zawadzkiej, który skusił mnie przede wszystkim ciekawym opisem. Liczyłam na emocjonującą lekturę, od której nie będę mogła się oderwać, jednak niestety czegoś mi tutaj zabrakło i ostatecznie nie mogę powiedzieć, żeby było to udane spotkanie.

Jest to historia dla miłośników:
- spokojnych thrillerów z mocno rozbudowaną warstwą obyczajową,
- skomplikowanych, moralnie szarych postaci i przy tym wielu perspektyw,
- Zakopanego,
- duszącego klimatu.

Największy zarzut mam wlaśnie do tego, że było tu zbyt spokojnie, żeby nie powiedzieć - nudno. Książka ma prawie 400 stron, a nie wiem czy chociaż przez 20 z nich działo się coś, co mnie interesowało, albo wywołało u mnie emocje. Samego thrillera jest tutaj mało, a mam wrażenie, że główna część tej historii to po prostu obyczajówka.

Poznajemy masę bohaterów i historię życia każdego z nich. Plusem na pewno jest to, że postacie nie są do końca dobre, mają swoje za uszami i czytelnik nie wie czy ma im wybaczać grzechy przeszłość i kibicować czy jednak życzyć im jak najgorzej. Ten zabieg mi się podobał, ale jednocześnie sprawiał, że nie polubiłam praktycznie żadnej postaci. A jednej w ogóle nie potrafiłam zrozumieć i wszystkie sceny z nią chciałam pomijać.

Czytałam dalej, bo liczyłam na jakieś mocne zakończenie, jednak ostatnie strony także mnie rozczarowały i oczekiwałam czegoś innego, spektakularnego. Pojawiły się tu nawet drastczne momenty, ale nie zrobiły one na mnie żadnego wrażenia, bo nie zżyłam się z postaciami i nie czułam tego mrocznego klimatu, który chyba powinnam.

Sam motyw halnego, który miesza w głowie mieszkańcom był ciekawy, ale zabrakło mi tutaj jakiegoś domknięcia i szerszego wyjaśnienia. Niektóre wątki były dla mnie nie do końca zrozumiałe.

Problem miałam także z licznymi opisami. Historie postaci poznajemy poprzez ich wspomnienia, więc często było nawet kilka stron ciągłego tekstu, bez żadnych dialogów, a to sprawiało, że całość mi się dłużyła.

Mimo wszystko autorka ma przyjemny styl i jestem ciekawa jej kolejnych powieści, bo ta miała potencjał. Już teraz wiem miej więcej czego się spodziewać, więc myślę, że kolejne spotkania będą bardziej udane.

Ta historia nie trafiła w mój gust, jednak jestem pewna, że znajdzie ona swoich zwolenników, więc warto po nią sięgnąć i przekonać się na własne oczy czy to pozycja dla Was. Nie jest zła, potrafi zainteresować, ale oczekiwałam czegoś więcej.